بررسي تغييرات اقليمي شهر يزد در رابطه با توسعه شهري و منطقه‌اي

تغيير اقليم يكي از مسايل مهم زيست -محيطي به شمار مي رود كه مطالعات زيادي را به خود اختصاص داده است. شهر يزد، از جمله شهرهاي واقع در منطقه خشك است كه‌ در سالهاي اخير به دليل افزايش كارخانجات صنعتي و آلودگي هوا، ناهنجاريهاي اقليمي درخور توجهي را تجربه كرده است. به دليل اهميت اين موضوع، اين تحقيق بر آن است كه با رويكرد توصيفي- تحليلي و با بهره گيري از مدل رتبه اي من- كندال به مطالعه تغييرات عناصر اقليمي شامل حداقل، حداكثر و متوسط دما، بارش، رطوبت و ابرناكي ايستگاه يزد در طول دوره آماري 2005-1953 پرداخته، ضمن مشخص نمودن زمان تغييرات ناگهاني و روند احتمالي در وضعيت اقليمي شهر و منطقه، راهكارهايي را ارايه نمايد. نتايج به دست آمده از تحليل داده ها نشان مي دهد كه با توجه به مطابقت روند هاي دما و بارش، از سال 1997 به بعد، وضعيت خشكي در منطقه حاكم و روز به روز بر شدت آن افزوده شده است. وجود چنين روند خشكسالي فزاينده اي در منطقه يزد، كار برنامه ريزان شهري را تا حدودي محدود و سخت مي كند كه بايد براي احتراز از اين خشكسالي و پيامدهاي ديگر آن، برنامه هاي توسعه شهري و منطقه اي در راستاي مقابله با بحران و به صورت مديريت ريسك جهت يابي شود