وحدت شخصي وجود، برهاني بر وجود خداوند متعال (بررسي برهان آقا محمدرضا قمشه اي و مناقشات حكيم جلوه بر آن)

The Individual Unity of Being, a Proof for the Existence of God (An Analysis of Qomsheʾī’s Proof and Jelwe’s Criticisms of it)

مسيله وحدت شخصي وجود از جمله مسايل عرفاني است كه مورد قبول قاطبه اهل معرفت است، لذا برخي از ايشان در صدد برهاني كردن اين مسيله برآمدند كه يكي از ايشان مرحوم آقا محمدرضا قمشه اي مي باشد. برهان ايشان مورد پذيرش عدّه اي از حكما و مورد مناقشه برخي ديگر قرار گرفته است كه از جمله ناقدان آن مرحوم حكيم جلوه است كه معاصر خودِ مرحوم قمشه اي مي باشد. اين مقاله به بررسي و نقد برهان مرحوم قمشه اي مي پردازد، و نشان ميدهد كه مناقشات حكيم جلوه بر اين برهان وارد نيست، اگرچه خود اين برهان هم تامّ نمي باشد، زيرا در آن ميان مفهوم و مصداق وجود خلطي صورت گرفته است.

The issue of the individual unity of being is among the issues in the field of theoretical mysticism which all of the Muslim mystics have agreed upon. As such, some of them have attempted to base this theory on proof, among whom is Mohammad Reda Qomshei. Qomshei’s proof has been accepted by some philosophers and criticized by others, among whom is hakim Jelwe who was contemporaneous with Qomshei. This article undertakes the investigation and critique of Qomshei’s proof, showing that hakim Jelwe’s critiques of it are not applicable, although the proof itself is not complete because of confusion between the concept and extension of being