سرآغاز دانش رنگ‌شناسي در تمدن اسلامي تا پايان سده ششم هجري

The Beginning of the Chromatics in Islamic Civilization up to the End of the 6th Century AH

رنگ‌ها از جمله نمودهاي طبيعت‌اند كه از دير باز توجه دانشمندان را به خود جلب كرده‌اند. در اين مقاله سرچشمه‌هاي دانش رنگ‌شناسي را در سده‌هاي آغازين تمدن اسلامي معرفي مي‌كنيم. يافته‌هاي اين پژوهش نشان مي‌دهد كه مسلمانان انديشه‌هاي يونانيان را در اين باره از طريق متون ترجمه شده آنها به دست آورده و در باره آنها تامل كرده‌اند. در ميان دانشمندان مسلمان تا پايان سده ششم هجري، نظريه‌هاي متفكراني همچون كِندي، ايوب سوري، اخوان‌الصفا، ابن هيثم، ابن سينا، سهروردي و جوهري نيشابوري در اين باره قابل توجه است. بررسي نظريه‌هاي ايشان نشان مي‌دهد كه دانش رنگ‌شناسي در جهان اسلام به شدت متاثر از دانش يونانيان به ويژه ارسطو است. اين نظريه‌ها در زمينه رابطه نور و رنگ، چيستي و علت ايجاد رنگ‌ها، آميزش رنگ‌ها و شناسايي رنگ‌هاي اصلي مطرح شده است.

From bygone to now, Colors are aspects of nature that have been regarded scientists. In ancient Greece, essence of color and its relationship with light and vision in Natural Philosophy and especially Optics has been studied. Results of Greek thinkers in the field Chromatics, from Pythagoras to Aristotle through of translating scientific and philosophical texts, received to Muslim scholars and have been improved. Among Muslim scholars until the end of the sixth century AH, theories of intellectuals like Al-Kindi, Ayub Surrey, Ikhwan al-Safa, Ibn Hytham, Avicenna, Suhrawardi and Neyshbori are considerable. Review theories of these scientists show that Chromatics in the Muslim world strongly influenced by the Greeks knowledge and especially Aristotle. These theories have been discussed relationship of light and colors, essence of colors, color mixing and identify the main colors