ساز و كارهاي جلب مشاركت پرستاران در آموزش باليني از ديدگاه مديران، مدرسين پرستاري و پرستاران باليني

The Mechanisms to Attract Nurses’ Parthnership in Clinical Education: Perspective of Managers, Nursing Educators, and Staff Nurses

مقدمه: مشاركت در آموزش باليني وظيفه تمام كساني است كه در ارايه مراقبت‌هاي بهداشتي نقش دارند. مشاركت پرستاران در ارايه آموزش‌هاي باليني مي‌تواند شكاف نظريه و عمل را كاهش دهد. اين مطالعه با هدف شناسايي ساز و كارهاي به كار گرفته شده توسط مدرسين پرستاري جهت جلب مشاركت پرستاران باليني در آموزش انجام شد. روش‌ها: پژوهش حاضر يك مطالعه از نوع تحليل محتواي كيفي است كه در سال 88 انجام شد. مشاركت‌كنندگان در اين پژوهش را 15 نفر مدرس باليني پرستاري، پرستار باليني، مدير آموزشي و مدير پرستاري باليني دانشگاه‌هاي علوم پزشكي مشهد و تهران تشكيل مي‌داد. روش جمع‌آوري داده‌ها مصاحبه نيمه ساختارمند بود. ابتدا نمونه‌گيري مبتني بر هدف انجام شد و سپس به روش گلوله برفي ادامه پيدا كرد و نمونه‌گيري تا اشباع داده‌ها ادامه يافت. كليه مصاحبه‌ها ضبط و سپس دست‌نويس شد و با استفاده از روش مقايسه‌اي مداوم و به روش تحليل محتواي كيفي مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. نتايج: از توصيف‌هاي غني و عميق مشاركت‌كنندگان، شش مضمون شامل «كسب قدرت مهارت»، «واقع‌گرايي»، «مسووليت‌پذيري»، «فروتني»، «استفاده از تجارب مفيد پرستاران» و «قاطعيت» به دست آمد. نتيجه‌گيري: مدرسين پرستاري از رويكردهاي متنوع فردي جهت برقراري ارتباطات انساني-حرفه‌اي مناسب با پرستاران باليني و انتقال تجارب آنها به دانشجويان استفاده مي‌كنند. لازم است ساز و كارهاي فردي با رويه‌هاي سازماني و در چارچوب برنامه‌هاي مشاركتي بين موسسات آموزشي و باليني تقويت شود تا بر اثربخشي مدرسين پرستاري در ايفاي نقش باليني آنها افزوده شود.

Introduction: Parthnership in clinical education is a duty for all those involved in providing health care. Nurses’ involvement in clinical education can reduce the gap between theory and practice. This study aimed to identify the mechanisms used by nursing educators to attract staff nurses’ parthnership in the delivery of clinical education. Methods: This is a qualitative content analysis study performed in year 2009. Fifteen nursing clinical educators, staff nurses, educational managers, and nurse managers of Mashhad University of Medical Sciences and Tehran University of Medical Sciences participated in this study. Data was collected through semi-structured interviews. Primarily, purposeful sampling was performed and continued using snowballing method and continued until data saturation. All interviews were recorded and subsequently transcribed. The analysis was carried out by qualitative content analysis method. Results: Six themes were discovered through rich and deep descriptions by participants. These include acquiring skillfulness supremacy, being realistic, commitment and responsibility, modesty, using other nurses’ experiences, and assertiveness. Conclusion: Nursing educators use their special approaches to make effective and appropriate personal and professional relationships with clinical nurses and transfer their experiences to the students. These personal mechanisms should be systematically supported through incorporation within organizational programs shared by academic and clinical institutes. This will enhance the efficacy of nursing educators in accomplishing their clinical role.