اثر زمان‌هاي آلودگي بزاقي سطح اچ شده بر استحكام اتصال برشي براكت با دندان

The effect of saliva contamination duration of an etched surface on the shear bond strength of brace to enamel

چكيده مقدمه: آلودگي با بزاق به عنوان يك عامل مهم در كاهش قدرت اتصال مواد رزيني و كامپوزيت شناخته مي‌شود. هدف از اين پژوهش بررسي اثر مدت زمان‌‌هاي آلودگي بزاقي سطح اچ شده بر كاهش استحكام برشي براكت‌‌ها با ميناي دندان بود. مواد و روش‌ها: شيوه پژوهش، آزمايشگاهي- تجربي و نمونه‌‌هاي آن 50 پرمولر سالم بود. دندان‌‌ها پس از مانت شدن به صورت تصادفي به 5 گروه 10 تايي تقسيم شدند. در گروه اول (گروه كنترل) مراحل باند براكت‌ها به دندان بدون هرگونه آلودگي انجام شد. در چهار گروه ديگر دندان‌‌ها قبل از استفاده از رزين، با بزاق آلوده شدند. اين سطح در گروه دوم تا پنجم به ترتيب به مدت 1، 5، 10 و 15 ثانيه شسته شد و سپس مراحل باندينگ انجام شد. نمونه‌ها پس از انجام ترموسايكل، تحت نيروي برشي قرار گرفتند. در نهايت ميزان قدرت اتصال براي هر نمونه تعيين شد. داده‌ها با نرم‎افزار SPSS و به كمك ازمون آناليز واريانس يك طرفه و پس- آزمون دانكن در سطح معني‌داري 95/0تحليل شدند. يافته‌ها: بين پنج گروه مورد پژوهش تفاوت معني‌دار مشاهده شد (001/0 > p value). در مقايسه دو به دويي گروه‌ها، فقط بين گروه‌هاي چهارم و پنجم تفاوت معني‌دار مشاهده نشد. نتيجه‌‌گيري: آلودگي با بزاق سطح اچ شده به مدت 1 ثانيه يا بيشتر باعث كاهش استحكام برشي بين براكت و دندان مي‌شود. با اين وجود كاهش استحكام مشاهده شده پس از آلودگي به مدت 10 ثانيه و 15 ثانيه با يكديگر اختلاف آماري معني‌داري نداشت. كليد واژه‌ها: استحكام برشي باند، براكت، آلودگي بزاق، مينا.

Introduction: Salivary contamination of etched surfaces is an important cause of resin and composites bond strength reduction. The aim of this study was to evaluate the relationship between the duration of saliva exposure on the etched surface and the shear bond strength of braces and the enamel of the tooth. Materials and Methods: This was an experimental study which included 50 premolar intact teeth. After mounting the specimens, they were randomly divided into 5 groups of 10 teeth. In the first group used as our control, the braces were bonded without any saliva contamination. In the remaining four groups, samples were contaminated with saliva prior to resin application and the etched surfaces were cleaned after 1, 5, 10 and 15 seconds and then the resin was applied. After thermocycling, samples were subjected to shear force and the loads were recorded. The collected data were analyzed through ANOVA and Duncan post hoc tests using SPSS (a = 0.05). Results: The groups showed significant differences (p value < 0.001). Pair wise comparison showed that there was no statistically significant difference only between groups IV and V. Conclusion: Contamination of etched surface with saliva reduces the bonding strength of braces. However, there was no significant difference between the contamination durations of 10 and 15 seconds. Key words: Shear bond strength, Brace, Saliva contamination, Enamel.