بررسي مقايسه‌اي اثر نوع كامپوزيت و روش‌هاي ترميمي بر مقاومت به شكست ترميم‌هاي سه سطحي كامپوزيتي

A comparative study on the effect of the composite type and restoration method on the fracture resistance of composite restorations

چكيده مقدمه: هدف از اين پژوهش، تعيين مقاومت به شكست پرمولرهاي داراي حفرات مزيو اكلوزو ديستال (MOD) ترميم شده با دو نوع كامپوزيت و سه تكنيك متفاوت قرار دهي بود. مواد و روش‌ها: در اين پژوهش آزمايشگاهي، 60 پرمولر سالم ماگزيلاي انساني مانت شده در رزين آكريلي بر اساس نوع كامپوزيت مورد استفاده ( Filtek P60يا Nulite F) به طور تصادفي به دو گروه سي تايي تقسيم شدند. هريك از دو گروه با توجه به نوع قراردهي كامپوزيت (Bulk, Centripetal, Fibre Insert) به ترتيب به سه زير گروه ده تايي تقسيم شدند. از ادهزيو Single Bond طبق دستور سازنده براي باند كامپوزيت در تمام دندان‌ها استفاده شد. نمونه‌ها در گروه‌هاي 1، 2 و 3 با كامپوزيت Filtek P60 و در گروه‌هاي 4، 5 و 6 با كامپوزيت Nulite F ترميم شدند. پس از 24 ساعت نگهداري نمونه‌ها در دماي 37 درجه سانتي‌گراد، يك گوي استيل به قطر 4 ميلي‌متر با سرعت 5 ميلي‌متر در دقيقه در دستگاه اينسترون يونيورسال تا زمان شكست با كاسپ‌هاي باكال و لينگوال دندان‌هاي آزمايشي در تماس قرار گرفت. داده‌ها با آزمون آناليز واريانس و دانكن بررسي شدند (05/0 p value < ). يافته‌ها: گروه‌هاي 3 و 6 بيشترين مقادير مقاومت به شكست را در مقايسه با گروه‌هاي 1، 2، 4 و 5 داشتند (001/0p value = ). در بين تكنيك‌هاي قراردهي، تكنيك فايبر اينسرت تاثير معني‌داري داشت (0001/0 p value =) و نوع كامپوزيت بي‌تاثير بود (791/0 p value =). نتيجه‌‌گيري: اين پژوهش نشان داد كه در حفرات MOD تكنيك‌هاي قراردهي برخلاف نوع ماده تاثير معني‌داري بر مقاومت به شكست دندان‌هاي پر مولر ترميم شده با كامپوزيت دارد. كليد واژه‌ها: كامپوزيت زرين، تكنيك قرار دهي، مقاومت به شكست.

Introduction: The purpose of this study was to evaluate the fracture resistance of premolars with mesio-occluso-distal (MOD) preparations restored with two different resin composites along with three placement methods. Materials and Methods: In this in vitro study, sixty human sound maxillary premolars mounted in acrylic resin were randomly divided into two groups according to the type of composite restoration (Filtek P60, Nulite F). Each group was further subdivided into three subgroups according to the type of placement methods namely Bulk, Centripetal and Fibre Insert (n = 10). The same adhesive system; Single Bond, was used for composite bonding following manufacturerʹs instructions for all teeth. Specimens in groups 1, 2 and 3 were restored with Filtek P60 resin composite while in groups 4, 5 and 6 Nulite F was applied. After 24 hours storage in 37°C, a 4 mm diameter steel sphere in Universal Testing Machine was contacted the buccal and lingual cusps of the tested teeth at a crosshead speed of 5 mm/min until fracture occurred. Data were subjected to analysis of variance and Duncan tests (p value < 0.05). Results: Groups 3 and 6 showed a higher fracture resistance than other groups (p value = 0.001). Among the placement methods, Fibre insert showed a significant result (p value = 0.0001) but the type of composite was insignificant (p value = 0.791). Conclusion: It seems that on MOD cavities, contrary to the type of materials used, the insertion method, largely influences fracture resistance ofpremolar teeth restored with resin composite. Key words: Composite resin, Placement technique, Fracture resistance.