بررسي ميزان پراكسيداز بزاق در بيماران مبتلا به ليكن پلان اولسراتيو دهاني

Salivary peroxidase levels in patients with oral ulcerative lichen planus

چكيده مقدمه: بيماري ليكن پلان اولسراتيو، يك بيماري پوستي– مخاطي مزمن با علايم باليني و پاتولوژيك مشخص با اتيولوژي نامعلوم مي‌باشد. از جمله عوامل موضعي موثرموثر، تركيبات موجود در بزاق دهان مي‌باشد. بزاق و تركيبات آن نقش مهمي در هموستاز حفره دهان ايفا مي‌كنند و هر گونه تغيير در كيفيت يا كميت بزاق ممكن است در ابتلا به بيماري‌هاي مختلف دهان از جمله ليكن پلان نقش داشته باشد. هدف از اين پژوهش ارزيابي ميزان پراكسيداز بزاق در بيماران مبتلا به ليكن پلان در مقايسه با افراد سالم مي‌باشد. مواد و روش‌ها: در اين پژوهش مورد-شاهدي از نوع توصيفي-تحليلي، 20 بيمار مبتلا به ليكن پلان دهاني (با ميانگين سني 4/35 سال) در گروه مورد و 20 فرد سالم (با ميانگين سني 3/39 سال) در گروه شاهد انتخاب شدند. بزاق هر فرد شركت كننده با استفاده از روش spitting غير تحريكي بين ساعات10-8 صبح جمع آوري شد و در مدت زمان 5 دقيقه درون لوله‌هاي مدرج (1/0 ميلي‌متري) تخليه شد. ميزان پراكسيداز بزاق مطابق با روش putter and becker اندازه گيري شد. اطلاعات با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون t مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. مقادير 05/0 > ? از نظر آماري معني‌دار در نظر گرفته شد. يافته‌ها: ميانگين سطح پراكسيداز بزاق در گروه بيماران ليكن پلان 71/0 ± 59/3 و در گروه كنترل 74/1 ± 69/3) ( kU ? L) به دست آمد كه اين اختلاف از نظر آماري معني‌دار نبود (669/0 = P p value). نتيجه‌‌گيري: تفاوت بارزي در ميزان پراكسيداز بزاق بين بيماران ليكن پلان و افراد سالم ديده نشد. به نظر مي‌رسد كه پراكسيداز بزاق نقشي در پاتوژنز ليكن پلان دهاني ندارد. كليد واژه‌ها: پراكسيداز، بزاق، ليكن پلان دهاني.

Abstract Introduction: Oral Lichen Palnus (OLP) is a well clinically and histologically described chronic mucocutaneous disease with unknown etiology. A large number of both systemic and local predisposing factors have been implicated in the pathogenesis of OLP. Saliva and its constituents are considered to play an important role in the homeostasis of the oral cavity and therefore any alterations in their quantity or quality may give rise to various oral diseases. The aim of this study was to evaluate the salivary peroxidase levels in patients with oral ulcerative lichen planus. Materials and Methods: in this case-control study, a total of twenty patients with OLP (mean age 35.4 years) were included in the case group. The same number of normal healthy individuals (mean age 39.3 years) were put into the control group. Subjects collected their saliva between 8-10 am using the simple method of unstimulated spitting. Saliva samples were collected into calibrated tubes (0.1 ml) during a five minute period. Salivary peroxidase level was checked based on Putter and Becker method. The data were analyzed in SPSS using t-student test (? = 0.05). Results: The mean ± SD salivary peroxidase levels were 3.59 ± 0.71 and 3.69 ± 0.74 in the case and control groups, respectively. The difference between the two groups was not statistically significant (p value = 0.669). Conclusion: Within limitation of the present study, salivary peroxidase level does not seem to have a role in the pathogenesis of OLP. Key words: Peroxidase, Saliva, Oral lichen planus.