بررسي فراواني درصد استرپتوكوك ميتيس در پلاك ميكروبي همراه با بيماري ژنژيويت و اثر آنتي بيوتيك‌هاي بتالاكتام بر اين باكتري

Prevalence of Streptococcus mitis in the bacterial plaques associated with gingivitis and its sensitivity to B-lactam antibiotics

چكيده مقدمه: پلاك ميكروبي عمده‌ترين عامل ايجاد كننده بيماري‌هاي شايع دهان از جمله پوسيدگي دندان و بيماري‌هاي لثه و بافت‌هاي پريودنتال از جمله ژنژيويت مي‌باشد. ژنژيويت يك بيماري التهابي مخرب است و حذف پلاك ميكروبي هدف اصلي درمان اين بيماري است. هدف از انجام اين پژوهش، شناسايي باكتري‌هاي ناحيه بيمار و درصد آنهاآن‌ها بود. همچنين اثر انواع آنتي بيوتيك‌‌هاي بتالاكتام بر باكتري‌هاي شناسايي شده بررسي شد. مواد و روش‌ها: در اين پژوهش توصيفي تحليلي و تجربي، 100 بيمار مراجعه كننده به بخش بيماري‌هاي دهان دانشكده دندان‌پزشكي دانشگاه علوم پزشكي اصفهان در سال‌هاي 1383-1382 مورد پژوهش قرار گرفتند. با استفاده از پروب پريودنتال از پلاك موجود در ناحيه سرويكال دنداان‌هان‌هاي قدامي مبتلا به ژنژيويت نمونه برداري شد. نمونه‌ها به محيط‌هاي كشت بلاد آگار و شوكلات آگار انتقال داده شد. تعداد كل 361 محيط كشت باكتري مورد بررسي قرار گرفت كه با آزمون‌هاي بيوشيميايي شناسايي شدند. با روش كربي باير Kerby –Bauer)) سويه استرپتوكوك ميتيس به ده نوع آنتي بيوتيك تعيين حساسيت شد و وجود اختلاف بين ميانگين قطر هاله عدم رشد نمونه‌هاي مورد آزمايش با سويه‌هاي استاندارد معين گرديد. اطلاعات به دست آمده توسط آزمون آماري t-test و با استفاده از نرم افزار spssSPSS مورد تحليل قرار گرفت. يافته‌ها: در اين پژوهش تعداد كل محيط‌‌هاي كشت باكتري‎ها 361 عدد بود كه گونه استرپتوكوكوس شناسايي شده 204 (98/55 درصد) محيط كشت بود. از اين ميزان، استرپتوكوكوس ميتيس 93/12 موارد را به خود اختصاص داد. سويه‌هاي استرپتوكوكوس ميتيس به آنتي‎بيوتيك‌هاي بتالاكتام با حساسيت بيش از 80 درصد جواب دادند، به استثناي پني‎سيلين و آمپي‎سيلين كه بيش از 70 درصد سويه‌ها به آنهاآن‌ها حساس بودند. 2 درصد سويه‎ها به كليندامايسين حساسيت نشان دادند. نتيجه‌‌گيري: با توجه به تاثير تاثير آنتي بيوتيك‌‌هاي بتالاكتام بر سويه‌هاي استرپتوكوك ميتيس، آنتي‌بيوتيك‌ها ممكن است به عنوان روشي موثر موثر در كنار روش‌هاي دندان‌پزشكي به پيشبرد موفق درمان ژنژيويت منجر شوند. كليد واژه‌ها: ژنژيويت، استرپتوكوكوس ميتيس، آنتي‌بيوتيك‌هاي بتالاكتام

Abstract Introduction: Bacterial plaque is the most common etiology of oral conditions such as dental caries, gingivitis and periodontal disease. One of the most common periodontal diseases is gingivitis. Elimination of bacterial plaque is the main goal in treatment of this destructive inflammatory disease. The purpose of this study was to investigate the prevalence of Streptococcus mitis in bacterial plaque and its sensitivity to B-lactam antibiotics. Materials and Methods: In this cross sectional study, we evaluated the effectiveness of 10 B-lactam antibiotics for the treatment of gingivitis via determining the antimicrobial susceptibility of the major pathogens. This study included 100 patients referring to Oral Disease Department at the School of Densitry, Isfahan University of Medical Sciences, from 2003 to 2004. Sampling of plaques on the cervical region of anterior teeth was performed with periodontal probes. Samples were then cultured into chocolate and blood agar media. In this study a total of 361 types of bacteria were isolated. Isolated strains were identified through biochemical tests. The antimicrobial susceptibility of Streptococcus mitis to 10 B-lactam antibiotics was assessed by Disk plate and Kerby– Bauer. The collected data were analyzed via t-test on a computer using SPSS (? = 0.05). Results: The results showed that there were 204 Streptococcus strains (55.9%). Streptococcus mitis formed 12.93%. The sensitivity of Streptococcus mitis to B-lactam antibiotics was more than 80% except for penicillin and ampicillin. As much as 2% of strains were sensitive to clindamycin. Conclusion: Streptococcus mitis in the dental plaques seem to be sensitive to B-lactam antibiotics. Therefore such antibiotics might be considered for the treatment of gingivitis. Key words: Gingivitis, Streptococcus mitis, B-lactam antibiotics.