پديد آورندگان :
عزيزي ، آرش نويسنده Associate Professor, Department of Oral Medicine, School of Dentistry, Tehran Branch, Azad University of Medical Sciences, Tehran, Iran. Azizi, Arash , رنجبري، اردشير نويسنده Assistant Professor, Department of Preiodontics, School of Dentistry, Ahvaz University of Medical Sciences, Ahvaz, Iran. Ranjbari, Ardeshir , غفاري ، محمد علي نويسنده Associate Professor, Department of Biochemistry, School of Basic Sciences, Ahvaz University of Medical Sciences, Ahvaz, Iran. Ghafari, Mohammad Ali , جهن، فاطمه نويسنده DDS, Ahvaz, Iran. Jahan, Fatemeh
كليدواژه :
آنزيم لاكتات دهيدروژناز , بزاق , بيماري هاي پريودنتال , آنزيم آسپارتات آمينوترانسفراز
چكيده فارسي :
چكيده
مقدمه: بيماري پريودنتال يك بيماري عفوني، مزمن و چند فاكتوري است كه با تخريب غير قابل برگشت رشته‌هاي كلاژن و ديگر اجزاي سازنده لثه و ليگامان پريودنتال و تحليل استخوان آلويول اطراف دندان و ايجاد پاكت پريودنتال مشخص مي‌شود. پاسخ ميزبان، به بيماري پريودنتال شامل توليد آنزيم‌هاي مختلف است كه در اثر آسيب و مرگ سلول‌هاي استرومال، اپيتليال و يا سلول‌هاي التهابي آزاد مي‌شوند. هدف از اين پژوهش، مقايسه غلظت آنزيم‌هاي بزاقي در بيماران مبتلا به پريودنتيت مهاجم منتشر و پريودنتيت مزمن خفيف تا متوسط، با افراد داراي پريودنشيم سالم بود.
مواد و روش‌ها: در اين تحقيق تجربي، بزاق غير تحريكي 25 نفر از بيماران مبتلا به پريودنتيت خفيف تا متوسط، و 15 فرد مبتلا به پريودنتيت مهاجم منتشر و 25 نفر از افراد با لثه سالم جمع‌آوري شد. ميانگين ميزان آنزيم‌هاي بزاقي لاكتات دهيدروژناز و آسپارتات آمينوترانسفراز با استفاده از دستگاه اتو‌آناليزر RA-ST اندازه‌گيري شد. داده‌ها با استفاده از آزمون آناليز واريانس يك طرفه ANOVA و Tukey و نرم‌افزار SPSS در سطح معني‌داري 95 درصد تجزيه و تحليل گرديد.
يافته‌ها: ميانگين سطح آنزيم بزاقي لاكتات دهيدروژناز در گروه‌هاي پريودنتيت مهاجم منتشر و پريودنتيت مزمن خفيف تا متوسط، و شاهد، به ترتيب 4/88 ± 1713، 65 ± 1492،
34 ± 1108 ميكروگرم بر ليتر بود و اختلاف معني‌دار بين آن‌ها وجود داشت
(05/0 < p value). همچنين ميانگين آنزيم بزاقي آسپارتات آمينوترانسفراز در گروه‌هاي پريودنتيت مهاجم منتشر و پريودنتيت مزمن خفيف تا متوسط و شاهد، به ترتيب
6/5 ± 46/55، 03/3 ± 04/47 و 03/2 ± 04/32 ميكروگرم بر ليتر بود كه اختلاف معني‌دار بين آن‌ها وجود داشت (05/0 < p value).
نتيجه‌‌گيري: غلظت آنزيم‌هاي لاكتات دهيدروژناز و آسپارتات آمينوترانسفراز در بيماران مبتلا به بيماري پريودنتال، بيشتر از افراد سالم است. ارزيابي اين آنزيم‌ها مي‌تواند براي تعيين ميزان تخريب بافت‌هاي پريودنتال مفيد باشد.
كليد واژه‌ها: آنزيم لاكتات دهيدروژناز، آنزيم آسپارتات آمينوترانسفراز، بزاق، بيماري‌هاي پريودنتال
