ديدگاه دانشجويان پزشكي دانشگاه علوم پزشكي همدان در مورد كيفيت آموزش درمانگاهي در سال 1386

Medical Students’ Viewpoints about the Quality of Education in Outpatient Clinics in Hamedan University of Medical Sciences in 2007

مقدمه: علي‌رغم اين كه امروزه با پيشرفت روش‌هاي تشخيصي و درماني اكثر بيماران به صورت سرپايي درمان مي‌شوند، ولي در كشور ما آموزش بيشتر در بخش‌هاي بستري انجام مي‌شود و به نسبت كمتري در مراكز سرپايي صورت مي‌گيرد. با توجه به اهميت آموزش باليني سرپايي اين تحقيق با هدف بررسي ديدگاه دانشجويان پزشكي همدان در مورد كيفيت آموزشي درمانگاهي در سال 1386 انجام گرفته است. روش‌: در يك مطالعه توصيفي مقطعي ديدگاه 150 كارورز و كارآموز مقطع آخر سال تحصيلي 1386 توسط پرسشنامه محقق‌ساخته روا و پايا مورد بررسي قرار گرفت. به منظور تجزيه و تحليل داده‌ها، از نرم‌افزار SPSS و آزمون‌هاي آمار توصيفي استفاده شد. نتايج: در اين مطالعه اغلب دانشجويان شرايط فيزيكي حاكم بر درمانگاه‌هاي آموزشي را متوسط تا خوب ارزيابي نمودند. در خصوص امكانات و تجهيزات آموزشي بيشتر نظرها حاكي از ضعف امكانات بود. برنامه‌هاي آموزشي در بيشتر موارد به صورت متوسط تا خوب وجود داشته است و اكثر دانشجويان نحوه آموزش مدرسين را خوب ارزيابي نموده‌اند. همچنين مشاركت دانشجويان در آموزش درمانگاهي متوسط تا خوب ارزيابي گرديده است و در نهايت غالب دانشجويان ارزيابي آخر دوره در آموزش درمانگاهي را ضعيف قلمداد نموده‌اند. نتيجه‌گيري: از ديدگاه دانشجويان شرايط فيزيكي درمانگاه‌ها و عملكرد اساتيد در آموزش درمانگاهي در دانشگاه علوم پزشكي همدان خوب بوده است ولي در ساير محورها ديدگاه مطلوبي از نحوه آموزش درمانگاهي ارايه شده نداشته‌اند. براي ارتقاي كيفيت آموزشي توجه جدي به برنامه‌ريزي‌هاي آموزشي در مراكز سرپايي ضروري به نظر مي‌رسد.

Introduction: Nowadays along with new advances in the methods of diagnosis and treatment , most patients are treated through outpatient services. However in Iran, in spite of numerous cases of outpatient visits, most of medical education is conducted in hospital wards . This study has focused on the viewpoints of medical students of Hamadan University of Medical Sciences about the quality of outpatient clinical education settings in 2007. Method: One hundred fifty interns and stagers were studied in this descriptive – cross- sectional study by a valid and reliable researcher made questionnaire .Data were analyzed by descriptive statistical tests through SPSS. Results: Most of the students evaluated physical conditions of educational ambulatory settings, as average to good . Majority of the obtained viewpoints revealed the shortage of educational facilities and equipments. Educational programs were assessed as average to good in most of the cases ,and the teaching methods were assessed as good. Participation of the students in outpatioant education was assessed as good, while the final student assessment in ambulatory education was rated as poor. Conclusion: From the viewpoint of the students, the physical condition of the outpatient clinics and teachers’ performance in ghem has been good but the students reported the method of education in ambulatory settings as poor . It seems crucial to pay special attention to medical education programs in order to improve the learning quality in outpatient settings.