پيمايش در تبيين اصول طراحي فضاهاي آموزشي كودكان

Survey Research for Explanation of Design Principles in Children`s Educational Spaces

تنوع موضوعات معماري، استفاده از روشهاي تحقيق متفاوتي را امكانپذير ميسازد. از اينرو شناخت دقيق موضوع به انتخاب روش تحقيق مناسب كمك ميكند. در پژوهش حاضر، انتخاب روش تحقيقي كه بتوان به كمك آن به اصول طراحي فضاهاي آموزشي و كمك آموزشي كودكان 3 تا 6 ساله با رويكرد ارتقا خلاقيت آنان در ايران راه برد، مستلزم آشنايي با هر يك از سامانه هاي معماري(در فضاهاي آموزشي) و سامانه انساني(در حوزه هاي خلاقيت و كودكان) ميباشد. شيوه هاي خاص مطالعه كودكان، محدوديتهاي موجود در روند ارزيابي خلاقيت به وسيله آزمونهاي مربوط و نيز تعدد مداخله گرها در حوزه خلاقيت، شيوه تحقيق توصيفي تبييني را طلب ميكند. در اين شيوه محقق، موضوع مورد بررسي را به دقت مشاهده نموده و مشاهدات خود را توصيف مينمايد. يكي از شيوههاي تحقيق توصيفي، تحقيق پيمايشي(زمينه يابي) است. در اين روش، پس از انتخاب نمونه مورد مطالعه و جمع آوري داده ها به وسيله پرسشنامه يا مصاحبه، با روش تحليل عوامل مهمترين متغيرهاي موثر در تحقيق به دست ميآيد. بر اساس ارتباط متغيرهاي مذكور، مدلي فرضي پيشنهاد ميگردد پس از تاييد درستي مدل پيشنهادي به وسيله محاسبات آماري، تكنيكهاي طراحي را ميتوان بر اساس مدل حاصل استخراج نمود. در تحقيق حاضر پس از انجام مراحل مذكور، تكنيكهاي طراحي حاصل، توسط معماران به صورت تصاوير قابل درك براي كودكان اسكيس شده و يكبار نيز از كودكان 3تا 6 ساله در مورد تصاوير نگرش سنجي شد. در صورتي كه نگرش سنجي كودكان نيز، مدل فرضي را تاييد كند، ميتوان به تبيين اصول طراحي در موضوع مذكور پرداخت. به طور خلاصه مقاله حاضر، تلاشي است جهت توضيح روش تحقيق پيمايشي اكتشافي براي دستيابي به اصول طراحي فضاهاي آموزشي و كمك آموزشي كودكان با رويكرد ارتقا خلاقيت آنان در ايران.