قرايتي از نظام شهرسازي آمريكا (با تاكيد بر شهر نيويورك)

A Reading on American Urban Planning and Design System With Emphasis on New York City

تحولات شهرسازي در ايالات متحده، تابع ويژگيهاي خاص اين كشور بوده است كه اهم آن ها عبارتند از: وجود نظام فدراليسم، تسلط مالكيت خصوصي زمين، نقش اقتصاد آزاد، تسلط اتومبيل و حوم هنشيني، تاثير جنبش هاي سياسي و اجتماعي و غيره. به طور كلي در نظام فدرال آمريكا ارايه بخش مهمي از خدمات عمومي و رفاهي، به عهده دولت هاي ايالتي و محلي است و برنامه ريزي محلي به عنوان ابزاري ضروري براي پاسخگويي به نيازهاي مردم مطرح است. اصولاً اعتقاد به مشاركت همه نيروهاي موثر در روند توسعه و عمران است. ويژگي برنامه ريزي آمريكايي محدوديت در قدرت تصميم گيري است، لذا تاييد طرح ها و مقررات روندي قانوني است كه برعهده نهادهاي قانو نگذار و منتخب مردم يعني شوراها ميباشد و اجراي مقررات شهرسازي برعهده اداره شهرسازي دولت محلي است. عناوين ارگان هايي كه در مورد مسايل مربوط به برنامه ريزي و منطقه بندي صاحب اختياراند در هر ايالت ممكن است با ديگري متفاوت باشد و الگوهاي مختلفي براي اداره شهرها در نظام مديريت شهري وجود دارد. در پي گرايش به روش ها و موضوعات كيفي در برنامه ريزي و طراحي شهري آمريكا تحولات مثبت و منفي عميق در ضوابط منطقه بندي و مقررات كاربري زمين ب هوجود آمده است. در اين نوشتار سعي شده تا نظام برنامه ريزي شهري نيويورك نيز به عنوان يكي از مهم ترين شهرهاي ايالت متحده مورد بررسي قرار گيرد. نظامي كه منتج شده از يك ساختار شش سطحي است كه هر سطح، پشتيبان سطح بالاتر خود است. جهان شهري كه در آن نگاه خاص به جايگاه شوراها، كميته هاي مربوطه، اهرم هاي خاص برنامه ريزي شهري و انعطاف دربرنامه ها، طرح ها و قوانين در كنار يكديگر وظايف برنامه ريزي شهري را محقق مي سازند.