اثر بازيافت فعال و غيرفعال بر توانايي حفظ تكرار، مقدار لاكتات و درك فشار بين نوبت‌هاي فعاليت مقاومتي

Effect of Active Versus Passive Recovery on Maintaining Repetitions, Blood Lactate, and RPE During Repeated Bouts of Resistance Exercise

هدف از اين پژوهش، بررسي اثر بازيافت فعال و غيرفعال بر توانايي حفظ تكرار، مقدار لاكتات و درك فشار بين نوبت‌هاي فعاليت مقاومتي است. 18 مرد تمرين‌كرده در دو جلسه مجزا، حركات پرس سينه و اسكات پا را چهار نوبت با وزنه‌اي معادل 75 درصد يك تكرار بيشينه تا سر حد واماندگي اجرا كردند، به گونه‌اي كه 9 آزمودني بازيافت غيرفعال (نشستن روي صندلي) و 9 آزمودني بازيافت فعال (تمرين كششي) را بين وهله‌هاي تمرين اسكات انجام دادند. بعد از 48 ساعت، آزمودني‌ها جلسه‌اي مشابه را با حركت پرس سينه اجرا كردند. مدت بازيافت بين نوبت‌ها سه دقيقه بود و تمرين با مترونوم و زمان‌سنج ديجيتال كنترل شد. بعد از هر نوبت، تعداد تكرارها، نمونه خوني و ميزان درك فشار ثبت شد. براي تحليل داده‌ها، از روش آماري آناليز واريانس با اندازه‌گيري‌هاي مكرر و عامل بين گروهي (4×2×2) و آزمون t جفت شده استفاده شد. در حركت پرس سينه، بين حفظ تكرار پس از بازيافت فعال نسبت به غيرفعال در وهله‌هاي دوم، سوم و چهارم تفاوت معني‌داري مشاهده شد (05/0p?) و در حركت اسكات پا، پس از بازيافت فعال و غيرفعال تفاوت معني‌داري در وهله چهارم مشاهده شد (05/0p?). بازيافت فعال باعث كاهش معني‌دار لاكتات خون و ميزان درك فشار نشد (05/0p > ). اين پژوهش نشان مي‌دهد بازيافت فعال (تمرينات كششي)، در مقايسه با بازيافت غيرفعال باعث بهبود حفظ تكرار، كاهش لاكتات خون و ميزان درك فشار بين نوبت‌هاي تمرين مقاومتي نمي‌شود.

The purpose of this study was to investigate the effect of active versus passive recovery on sustainability of repetitions, blood lactate, and RPE duration repeated bouts of resistance exercise. 18 trained male performed two sessions of resistance exercise with 75% 1RM in four sets to exhaustion, so that nine subjects performed passive recovery (sitting on bench) between bouts of squat exercise and nine subjects performed active recovery (stretching exercises) between bouts of squat exercise. After 48 hours, subjects performed same session with bench press exercise. Duration of recovery period between sets was 3 minutes and exercise was controlled via metronome and digital timer. After each set, frequencies of repetition, blood sample and RPE were collected. Repeated measure ANOVA and paired t test were used for data analysis. In bench press exercise, significant differences (p?0.05) were observed between 2 nd, 3 rd and 4th bouts active recovery versus passive and in squat exercise, there were significant differences between four bouts active recovery versus passive recovery in sustainability of repetitions (p?0.05). Active recovery did not reduce blood lactate and RPE. Present study indicated that active recovery (stretching exercises) compared to passive recovery (sitting on bench) did not improve sustainability of repetition, blood lactate and RPE between sets.