نقش ژنتيكي گيرنده‌هاي اسيد رتينوييك در تكامل جنين: بررسي جهش‌هاي ژنتيكي در گيرنده‌هاي اسيد رتينوييك و ايجاد ناهنجاري‌هاي بافتي

• The genetic role of retinoic acid receptors in embryonic development: Study of genetic mutations in retinoic acid receptors, resulting in tissue abnormalities

اسيد رتينوييك (RA)، مشتقي از ويتامين A است كه آثار فراواني بر تكامل و فيزيولوژي مهره‌داران دارد. اسيد رتينوييك تمام‌ترانس و 9-سيس تنظيم‌كننده‌هاي مهم تكامل جنيني، فعاليت سلولي و هوميوستاز بافتي هستند. آثار زيست‌شناختي اين ماده توسط دو گروه از گيرنده‌هاي هورموني هسته‌اي، شامل گيرنده اسيد رتينوييك (RAR) و رتينوييدX (RXR) كه عوامل رونويسي وابسته به ليگاند هستند، ميانجي‌گري مي‌شوند. اين گيرنده‌ها به‌صورت دوتايي، در انواعRAR-RXR ياRXR-RXR و از راه اتصال به عناصر حساس به اسيد رتينوييك (RAREs)، كه در منطقه تنظيم‌كننده رونويسي (پروموتر) ژن‌هاي هدف وجود ‌دارند، عمل مي‌كنند. شناخت الگوي بيان هر ايزوفرم، براي فهم فيزيولوژي رتينوييد بسيار تعيين‌كننده است. جهش‌هاي حذف‌كننده در ژن‌هاي گيرنده اسيد رتينوييك (RAR)، به مرگ در رحم يا مدت كوتاهي پس از تولد و تعدادي از ناهنجاري‌هاي تكاملي منجر مي‌شود، ولي نقش RXRs در ميانجي‌گري پيام رتينوييدي تكامل، كمتر مشخص است؛ زيرا موش‌هاي جهش‌يافته RXRBوRXR? زنده مي‌مانند و هيچ ناهنجاري قابل مشاهده‌اي كه مربوط به عملكردهاي شناخته‌شده ويتامين A باشد را نشان نمي‌دهند. احتمالاً آثار رتينوييد در تكامل طبيعي و غيرطبيعي توسط دو عضو از گيرنده‌هاي رتينوييدي ( RXRsوRARs ) با همديگر ميانجي‌گري شود.