بررسي مفاهيم، نظريه‌ها و مدل‌هاي كارآفريني اجتماعي و ارايه مدل مفهومي

A Survey of Social Entrepreneurship Concepts, Theories and Models and Designing Conceptual Model

مفهوم كارآفريني در دهه هاي اخير توجه جدي محافل علمي و سازمانهاي دولتي و خصوصي را به خود جلب نموده است. مروري كوتاه در ادبيات كارآفريني نشان مي دهد كه كارآفريني به دليل غلبه رويكرد اقتصادي در صدد ارايه روشهاي جديد براي حداكثر سازي سود و كسب درآمد بوده است. سازمانهاي اجتماعي نيز بايستي با استفاده از مفهوم كارآفريني تحولي در ساختار سنتي خود بوجود آورند. بديهي است روش استفاده از اين مفهوم در بخش هاي غير اقتصادي ويژگي خاص خود را طلب مي كند. نوشته حاضر جهت دستيابي به زمينه هاي اجتماعي استفاده از اين مفهوم و توجه به ابعاد غير اقتصادي آن، به بررسي مفاهيم كارآفريني و مقايسه كارآفريني اقتصادي و اجتماعي پرداخته و با معرفي نوع شناسي و مدل هاي جديد از كارآفريني اجتماعي نگاه سنتي به موسسات، نهادها و سازمانهاي غير انتفاعي را مورد نقد قرار مي دهد. سپس زمينه هاي ظهور كارآفريني اجتماعي، چالشها و مسايل موجود و تيوريها و مدلها آن را جهت ارايه چارچوب مناسب و گسترش مباني نظري كارآفريني اجتماعي مورد بحث قرار مي دهد. در پايان با توجه به طبقه بنديها و مدلهاي مختلف كارآفريني اجتماعي، نوع شناسي تركيبي و مدل جامع كارآفريني اجتماعي استخراج شده و براي استفاده از اين رويكرد در سازمانهاي ايران، رهنمودهايي ارايه مي شود.

The concept of entrepreneurship has derived much attention to itself from scientific boards and public and private organizations in the recent decades. A brief review on the literature of entrepreneurship reveals that due to the economic approaches taken, entrepreneurship is setting forth to find out new ways to maximize the benefit and income. At the other hand, social organizations, too, must use this concept to under go changes in their old structures. So, it is obvious that using this concept in non-economical sectors is in need of a different approach. For this reason, this article seeks to overview the basic concepts of entrepreneurship and differentiates its economical and social approaches in order to achieve to its social grounds. In addition, by exploring its typology and presenting a new model of entrepreneurship, this article criticizes the traditional view held toward private institutions and organizations. Then it discusses the main grounds in which social entrepreneurship can emerge, plus its challenges, its current issues, its theories and models in an appropriate structure, so as to elaborate on the basics of social entrepreneurship. At the end, according to typology and models of social entrepreneurship is suggested an integration typology and a new model and its use in Iran’s organizations.