بررسي فراواني ضايعه ليكن پلان دهاني در دو دهه گذشته در بيماران مراجعه كننده به بخش آسيب شناسي دانشكده دندان‌پزشكي اصفهان (87-1367)

Evaluation of oral lichen planus frequency in patients referred to the Oral Pathology Department of Isfahan School of Dentistry during the last two decades (1988-2008)

چكيده مقدمه: ليكن پلان بيماري مزمن پوستي- مخاطي نسبتاً شايع همراه با احتمال بدخيمي است. ليكن پلان دهاني در سال‌هاي اخير افزايش شيوع نشان داده، احتمال تغييراتي در الگوي اپيدميولوژيك اين ضايعه دهاني وجود دارد. پژوهش‌هاي مختلفي درباره تغييرات اپيدميولوژيك ليكن پلان دهاني در نقاط مختلف دنيا انجام شده است. هدف پژوهش حاضر، تعيين تغييرات اپيدميولوژيك ضايعه ليكن پلان دهاني در بيماران مراجعه كننده به بخش آسيب شناسي دهان دانشكده دندان‌پزشكي اصفهان طي سال‌هاي 87-1367 بوده است. مواد و روش‌ها: در اين پژوهش توصيفي، كليه پرونده‌هاي بخش آسيب شناسي دهان، فك و صورت دانشكده دندان‌پزشكي اصفهان طي سال‌هاي 87-1367 مورد بررسي قرار گرفت. جنس و سن بيمار، نوع و محل ضايعه و سال مراجعه ثبت شد. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار آماري 5/11SPSS و آزمون آماري ANOVA يك طرفه تجزيه و تحليل شدند. يافته‌ها: از 6509 بيمار مراجعه كننده به بخش آسيب شناسي دهان، فك و صورت، 238 نفر (65/3 درصد) مبتلا به ضايعه ليكن پلان يافت شدند كه 154 نفر (7/64 درصد) آنها زن بودند. ميانگين سني بيماران 7/12 ± 8/44 بود. شايع‌ترين محل ضايعه، مخاط گونه با فراواني 1/68 درصد بود. نتيجه‌‌گيري: در طي اين دوره بررسي، تعداد مبتلايان به ضايعه ليكن پلان افزايش شيوع داشت و ميانگين سني بيماران مبتلا به ليكن پلان دهاني كاهش داشت. افزايش شيوع اين بيماري در سال‌هاي اخير ممكن است ناشي از افزايش جمعيت، افزايش مراجعه يا امكان مراجعه به دندان‌پزشكان و متخصصان بيماري‌هاي دهان و دندان جهت تشخيص بهتر باشد. بنابراين انجام برنامه هاي منظم جهت پيگيري، تشخيص و درمان گروه‌هاي پر خطر توصيه مي‌شود. كليد واژه‌ها: ليكن پلان دهاني، تغييرات اپيدميولوژيك، ضايعات سفيد دهان.

Abstract Introduction: Lichen planus is a relatively common, chronic mucocutaneous disease with the risk of malignancy. In recent years, there have been increases in the prevalence of oral lichen planus (OLP) and it looks there are some changes in the epidemiologic pattern of this lesion. Despite the existence of different studies about the changes in OLP lesion epidemiology, this study aimed to investigate epidemiologic changes of oral lichen planus in patients referred to the Oral Pathology Department of Isfahan Dental School (1988-2008). Materials and Methods: In this descriptive study, archives of the Oral Pathology Department from 1988-2008 was reviewed. Sex, age, location and type of lesion and the referral year were recorded. Data were analyzed by one-way ANOVA with SPSS11.5 statistical software. Results: A total of 6509 patients had been referred to the Oral Pathology Department, with 238 (3.65%) of cases diagnosed with OLP; 154 (64.7%) of the cases were females. The mean age of OLP patient was 44.8 ± 12.7 years. Buccal mucosa was most frequently involved (68.1%). Conclusion: An increase in the number of patients and decrease in mean age of the patients with OLP was noted, which might be attributed to population growth and an increase in the number of cases referring to dental practitioners, or more accurate diagnosis in recent years. Therefore, regular follow-up programs are recommended for the diagnosis and treatment of high risk groups. Key words: Oral lichen planus, Epidemiologic changes, Oral white lesions.