بررسي فراواني شكاف كام و لب و برخي عوامل مرتبط با آن در نوزادان متولد شده بيمارستان‌هاي شهر كرمانشاه در طي سال‌هاي 87-1380

Evaluation of cleft lip and palate frequency and related risk factors in infants born in Kermanshah hospitals (2001-2008)

چكيده مقدمه: شكاف‌هاي كام و لب از شايع‌ترين ناهنجاري‌هاي مادرزادي ناحيه صورت هستند كه تحت تاثير عوامل مختلف محيطي و ژنتيكي بروز مي‌كنند. شيوع اين ناهنجاري‌ها در نژادها و كشورهاي مختلف متفاوت است. با توجه به فقدان سوابق علمي در غرب كشور، پژوهش حاضر به منظور تعيين شيوع و برخي عوامل مرتبط با بروز شكاف‌هاي كام و لب در نوزادان متولد شده بيمارستان‌هاي معتضدي و امام رضا (ع) كرمانشاه در فاصله سال‌هاي 87-1380انجام گرديد. مواد و روش‌ها: اين پژوهش توصيفي گذشته‌نگر، روي پرونده‌هاي نوزادان انجام شد. جامعه مورد بررسي شامل 62823 پرونده نوزاد متولد شده در فاصله سال‌هاي 87-1380 در بيمارستان‌هاي معتضدي و امام رضا (ع) شهر كرمانشاه بود. از 59500 تولد زنده 98 نوزاد مبتلا به انواع شكاف‌هاي دهاني شناسايي شدند، از پرونده آن‌ها فرم جمع آوري داده‌ها تكميل شد و پس از كد بندي، اطلاعات توسط نرم‌افزار 12SPSS و با روش آزمون آناليز واريانس و 2? تجزيه و تحليل گرديد (05/0 = ?). يافته‌ها: شيوع شكاف دهاني 65/1 مورد در هزار تولد زنده بود كه 1/59 درصد آن‌ها مذكر بودند. 8/38 درصد مبتلايان شكاف توام كام و لب، 6/31 درصد شكاف لب و 6/29 درصد شكاف كام داشتند. 4/51 درصد والدين سابقه ازدواج فاميلي داشتند. 2/37 درصد نوزادان مبتلا در اولين مرتبه زايمان به دنيا آمده بودند. در مورد مادران نوزادان مبتلا، 7/14 درصد سابقه مصرف دارو طي بارداري داشتند؛ 41 درصد داراي گروه خوني A+ بودند؛ 8/93 درصد سابقه مصرف ويتامين نداشتند؛ متوسط سن آنان 27 سال بود و در نهايت، اكثر شكاف‌ها مربوط به مادران در محدوده سني 30-21 سال بود. نتيجه‌‌گيري: شيوع شكاف‌هاي دهاني و توزيع انواع آنها در شهر كرمانشاه با آمار جهاني هم خواني دارد و از بيشتر مناطق كشور كمتر است. كليد واژه‌ها: شكاف لب، شكاف كام، شيوع، سن مادر، گروه خوني.

Abstract Introduction: Cleft lip and palate are the most common congenital anomalies in the head and neck region, which are affected by environmental and genetic factors. The prevalence of these anomalies varies in different countries. There is no scientific report from the west of Iran. The aim of the present study was to determine its prevalence and related risk factors in infants born in Kermanshah hospitals during 2001-2008. Materials and Methods: In this descriptive study, 62823 infants born during 2001-2008 in Motazedi and Imam Reza hospitals in Kermanshah (a city in the west of Iran) were reviewed. A total of 98 cases with oral clefts were recorded. Data were analyzed by ANOVA and Chi-square test using SPSS12 statistical software. Results: Out of 62823 infants 98 cases had oral clefts (1.5 for 1000 birth), 59.1% of which were males; 38.8% had cleft lip and palate; 31.6% had cleft lip and 29.6% had cleft palate. A total of 51.4% of parents had familial marriage; 14.7% of mothers reported use of medications; 41% of mothers had A+ blood group; 37.2% of the newborns were the first baby of the family and 93.8% of mothers had not taken vitamin supplements. The mean age of mothers were 27 years and the highest number of clefts belonged to 21-30 year-old mothers. Conclusion: The prevalence of oral clefts and their types in Kermanshah are consistent with world reports but lower than the calculated average for Iran. Key words: Cleft lip, Cleft palate, Prevalence, Maternal age, Blood group.