بررسي مقايسه‌اي تاثير كاربرد ادهزيوهاي مختلف بر استحكام باند برشي آمالگام سندبلاست شده و اتچمنت ارتودنسي

Comparison of shear bond strength of orthodontic attachments bonded to sandblasted amalgam with different adhesives

چكيده مقدمه: باند باكال تيوب‌هاي فلزي بر سطح ترميم‌هاي آمالگامي دندان‌هاي خلفي بيماران امري دشوار است. هدف از اين پژوهش، تعيين و مقايسه استحكام باند برشي اتچمنت‌هاي ارتودنسي به آمالگام با روش‌هاي مختلف آماده سازي شيميايي آن سطوح مي‌باشد. مواد و روش‌ها: در اين پژوهش آزمايشگاهي، از 105 نمونه آمالگامي و 35 دندان انسان كه به دلايل پريودنتال كشيده شده بودند استفاده شد. نمونه‌هاي آمالگامي پس از سندبلاست به طور اتفاقي به سه دسته مساوي تقسيم شدند و جهت چسباندن باكال تيوب‌هاي فلزي در هر گروه از يكي از سه رزين حد واسط All bond II، Reliance metal primer و Alloy primer به همراه كامپوزيت Transbond plus و در گروه شاهد از ادهزيو رزين Transbond XT به همراه كامپوزيت Transbond plus استفاده شد. نمونه‌ها در بزاق مصنوعي نگهداري شدند و پس از 1000 چرخه حرارتي، استحكام باند برشي توسط دستگاه دارتك محاسبه گرديد. داده‌ها بر اساس آزمون هاي آماري Kruskal-Wallisو Mann-Whitney آناليز شدند (05/0 = ?). يافته‌ها: استحكام باند برشي بين گروه‌هاي مورد آزمايش اختلاف آماري معني‌داري نشان داد (001/0 > p value). در بين گروه‌ها، بيشترين استحكام باند مربوط به گروه All bond II (75/6 مگاپاسكال) بود، هرچند كه با گروه شاهد تفاوت معني‌داري ديده نشد (455/0 = p value). بين استحكام باند دو گروه Alloy primer و Reliance metal primer تفاوت معني‌داري وجود نداشت (051/0 = p value) ولي تفاوت آنها با گروه شاهد معني‌دار بود (001/0 > p value). نتيجه‌‌گيري: با توجه به محدوديت‌هاي اين پژوهش، به نظر مي‌رسد كه استفاده از All bond ? ممكن است جهت اتصال اتچمنت‌هاي ارتودنسي به آمالگام سندبلاست شده موثر باشد. كليد واژه‌ها: استحكام باند برشي، رزين‌هاي آكريليك، آمالگام دنداني، ادهزيوهاي دنداني.

Abstract Introduction: Bonding orthodontic attachments to large amalgam restorations of posterior teeth is a challenge. The aim of this study was to evaluate and compare the shear bond strength (SBS) of orthodontic attachments bonded to amalgam with different chemical surface preparations. Materials and Methods: In this in vitro study 105 convex amalgam surface samples were subjected to aluminium oxide sandblasting. The amalgam sampless were randomly divided into three equal groups. In each group buccal tubes were bonded with Transbond Plus using Reliance Metal Primer (RMP), All Bond II (AB2), and Alloy Primer (AP). Thirty-five human teeth served as the controls to test buccal tube bonding to acid-etched enamel with Transbond Plus and Transbond XT. All the samples were stored in artificial saliva; after thermocycling for 1000 times, all the sampels were tested for SBS. Data were analysed with Kruskal-Wallis and Mann-Whitney tests. Results: There were statistically significant differences in SBS values between all the groups (p value < 0.001). AB2 created the strongest bond to amalgam (6.75 MPa). However, there were no significant differences between SBS values achieved with AB2 and those in the control group (p value = 0.455). No Significant differences were observed between AP and RMP (p value = 0.051) but both had significant differences with the control group (p value < 0.001). Conclusion: The results of the present study revealed that AB2 intermediate resin is useful for strong bonding of metal orthodontic attachments to dental amalgam. Key words: Acrylic resin, Artificial saliva, Dental amalgam, Shear bond strength.