توزيع استرس در بار ساپرت كننده اوردنچر متكي بر ايمپلنت با روش آناليز اجزا محدود سه بعدي

Stress distribution in bar of overdenture supported implants by three-dimensional finite elements analysis

چكيده مقدمه: ميانگين شكست بار در اوردنچر متكي بر ايمپلنت 97/3 درصد گزارش مي‌شود، كه همين درصد نيز به دليل هزينه زياد آن نسبت به پروتز كامل، براي بيماران غير قابل قبول است. هدف از اين پژوهش، بررسي توزيع استرس در نقاط مختلف بار حمايت كننده اوردنچر متكي بر ايمپلنت با استفاده از روش اجزاي محدود (Finite- Elements) بود. مواد و روش‌ها: در اين پژوهش توصيفي، توزيع استرس در بار خمايت كننده‌ اوردنچر فك پايين بي‌دندان با استفاده از الگوي اجزاي محدود بررسي گرديد. ايمپلنت‌ها در ناحيه دو كانين به وسيله يك بار به فاصله 2 ميلي‌متر از بافت پوشاننده ريج بي‌دنداني به يكديگر وصل شدند. سپس نيرويي عمودي كه به تدريج از 5/0 تا 50 نيوتن افزايش مي‌يافت به مولر اول سمت چپ وارد شد و توزيع فشار در نقاط مختلف بار ثبت گرديد. يافته‌ها: تا قبل از اعمال نيروي 06/6 نيوتني، استرس به صورت يكنواختي در بار پخش ‌شد، ولي در مقادير بيش از اين نيرو، توزيع يكنواخت از بين رفت و استرس در نقطه‌اي متمركز شد كه اين نقطه تا اعمال بيشترين نيرو (50 نيوتن) در مرز ثلث مياني بار و ثلث سمت اعمال نيرو ثابت باقي ‌ماند. نتيجه‌‌گيري: به دليل تمركز بيشترين استرس در ناحيه مرز يك سوم مياني و يك سوم سمت اعمال نيرو، احتمال شكست بار در اين ناحيه بيشتر است، بنابراين تقويت ساختار بار در اين ناحيه پيشنهاد مي‌گردد. كليد واژه‌ها: توزيع استرس، بار حمايت كننده، اوردنچر، اتچمنت، آناليز اجزاي محدود.

Abstract Introduction: Mean bar failure in overdenture-supported implant has been reported to be 3.97 percent; even this low failure rate is unacceptable for patients because of its cost compared with complete denture. The aim of this study was to assess stress distribution in different points of the bar of overdenture-supported implants by finite elements analysis. Materials and Methods: In this descriptive study, stress distribution on the bar of mandibular overdenture was evaluated by the finite elements analysis (FEA). Implants in two canine areas were connected to each other by one bar at the distance of 2 mm from the lining tissue of the edentulous ridge. Then the vertical force applied to the left first molar increased gradually from 0.5 to 50 N and stress distributions were recorded at different points of the bar. Results: By increasing the force up to 6.06 N, stress was uniformly distributed over the bar, but with greater force stress was focused on the border of the middle third and the force application third. This pattern of stress distribution continued parallel with an increase in the force. Conclusion: Failure is higher at the border area between the middle third of the bar and the third near the applied force due to maximum stress; therefore, reinforcement of the bar at this area is suggested. Key words: Attachment, Dental stress distribution, Finite element analysis, Overdenture, Supporting bar.