بررسي ميزان اتصال استخوان به سطح ايمپلنت با استفاده از فاكتورهاي رشدي اتوژن (PRGF) در فك سگ

Evaluation of the implant-bone interface integration using PRGF in the dog jaw

چكيده مقدمه: به كار گيري فاكتورهاي رشدي پلاسمايي، سطحي پويا بر روي سطح ايمپلنت ايجاد ‌كرده، باعث تسريع ترميم مي‌شود. هدف از اين مطالعه، بررسي هيستومورفومتريك و هيستولوژيك اثر پلاسماي غني از فاكتورهاي رشدي اتوژن Platelet rich in growth factor PRGF)) بر ميزان بازسازي استخوان در اطراف ايمپلنت‌هاي دنداني بود. مواد و روش‌ها: براي انجام اين مطالعه مداخله‌اي- حيواني، دو قلاده سگ سالم از نژاد مختلط ايراني، انتخاب شد. سه ماه پس از خارج ساختن دندان‌هاي پره مولر دو طرف منديبل سگ و تغيير اين نواحي، تعداد 12 عدد ايمپلنت از سيستم OIC با قطر 5 و طول 10 ميلي‌متر انتخاب گرديد. 6 عدد با استفاده از ساختارهاي رشدي و 6 عدد ديگر بدون استفاده از پلاسماي اتوژن در حفره استيوتومي قرار گرفت و پس از 12 هفته ايمپلنت‌ها به وسيله فرز Trephine به همراه استخوان اطراف خارج و پس از انجام برش، توسط ميكروسكوپ نوري ارزيابي شد؛ نتايج با آزمون‌هاي t و Mann-Whitney در سطح معني‌داري 05/0 آناليز شدند. يافته‌ها: از نظر هيستولوژيك، افزايش قابل توجهي در ميزان استخوان بازسازي شده در اطراف ايمپلنت‌ها، همچنين ضخامت و بلوغ ترابكول‌هاي استخواني در نمونه‌هاي حاوي PRGF در مقايسه با نمونه‌هاي شاهد به چشم خورد. نتيجه‌‌گيري: ميزان اتصال استخوان به ايمپلنت در اطراف ايمپلنت‌هاي دنداني آغشته به PRGF در مقايسه با گروه شاهد بيشتر بود. كليد واژه‌ها: ايمپلنت دنداني، اتصال استخوان به سطح ايمپلنت (BIC)، فاكتور رشدي اتوژن PRGF)).

Abstract Introduction: It has been demonstrated that use of plasma rich in growth factors produces a dynamic surface on the implants, which accelerates the healing process. This study undertook a histologic and histomorphometric evaluation of the effect of platelet-rich growth factors (PRGF) on the amount of bone regeneration around dental implants. Materials and Methods: In this animal-intervention study, two systemically healthy Persian mix-breed dogs were selected. Three months after extraction of the dogs’ mandibular premolars on both sides, 12 implants were selected from the OIC system with a length of 10 mm and a diameter of 5 mm. Six implants were placed in the osteotomy cavities using growth factors and 6 others were placed in the osteotomy cavities without PRGF. After 12 weeks, all the implants were removed along with the surrounding bone using Trephine bur. The samples were evaluated under a light microscope subsequent to sectioning. Data were analyzed with t-test and Mann-Whitney test (? = 0.05). Results: The results of the present study indicated that histologically, there was a significant increase in the amount of regenerated bone around the implants; moreover, thickness and maturity of bony trabeculae were not different in the samples containing PRGF in comparison with the control samples. Conclusion: According to the results, implant-bone interface integration rate around dental implants coated with PRGF was higher compared to the control group. Key words: Dental implants, Platelet-rich growth factors (PRGF), Bone to emplant contact.