تدوين الگوي نهادي كردن كارآفريني در بخش كشاورزي زيربخش گلخانه‌داري

Model of Institutionalizing Entrepreneurship in Agriculture

بي‌شك يكي از اصلي‌ترين اركان اقتصاد ملي ايران بخش كشاورزي بوده و تامين 75 درصد نيازهاي غذايي جامعه، 25 درصد از توليد ناخالص داخلي، 23 درصد سطح اشتغال و ميزان درخور توجهي از صادرات غير نفتي مربوط به اين بخش است. بر اين اساس در برنامه‌ي چهارم توسعه‌ي كشور، بر تحقق رشد ساليانه‌ي 6.5 درصدي در بخش كشاورزي؛ تامين و امنيت غذايي، خودكفايي در توليد محصولات اساسي، توسعه‌ي صادرات محصولات كشاورزي و حفاظت از منابع طبيعي تاكيد شده است. براي ارتقاي جايگاه اين بخش نهادي كردن كارآفريني مي‌تواند پايداري رشد كشور را رقم بزند. از اين‌رو، هدف غايي اين پژوهش ارايه‌ي الگويي براي نهادي كردن كارآفريني در بخش كشاورزي بوده و سوال اصلي اين پژوهش اين است كه چگونه كارآفريني در بخش كشاورزي در كشور نهادي مي‌شود؟ بايد گفت كه يك عمل نهادي شده داراي سه ويژگي استمرار، فراگيري و واقعيت اجتماعي شدن است. بنابراين، نهادي كردن كارآفريني كشاورزي، ايجاد شرايط مطلوب و مساعد براي استمرار بخشيدن، فراگير كردن و تبديل شدن كارآفريني به يك واقعيت اجتماعي در قلمرو كشاورزي بوده و اين پژوهش از نظر هدف پژوهش بنيادي و نتايج آن رهنمودهاي كاربردي متعددي دارد. اين پژوهش در 3 مرحله‌ي (1) طراحي الگوي فعلي نهادي كردن كارآفريني در بخش كشاورزي، (2) آزمون الگو و (3) فاز ارايه‌ي الگوي مطلوب نهادي كردن كارآفريني كشاورزي استوار است.

Doubtless, the Agricultural sector is considered a key element in the Iranian economy. This sector provides 75% of alimentary needs, 25% of GDP, 23% of employment level and a considerable portion of non-oil exports in our country. Special importance has also been attached to this sector in the Fourt Development Plan with projected 6.5% of annual growth rate. The major goal of this paper is to present a model for institutionalizing entrepreneurship in the agricultural sector. The main question is to find a mechanism to accomplish this goal. Obviously, an institutionalized action undergoes the three outstanding features of: continuity, comprehensiveness and socialization. Thus the process of institutionalizing the agricultural entrepreneurship should embrace these three features in order to turn it into a social reality in the area of agriculture on a broad scale .The present article pursues a fundamental concept with the aim of introducing some guidelines for practical applications. The study is conducted in three stages: 1) designing the current model for institutionalization of agricultural entrepreneurship 2) model exprimentation and 3) introducting the ideal model of institutionalizings sound agricultural entrepreneurship.