بررسي كارآفريني اجتماعي با رويكرد مشخصه‌هاي رفتاري

موسسه‌هاي اجتماعي به سازمان‌هايي اشاره دارد كه هدف‌شان تامين آن دسته از نيازهاي اساسي انسان‌هاست كه تامين آن از طريق سازمان‌هاي تجاري و بخش خصوصي امكان‌پذير نيست. كارآفرينان اجتماعي كساني هستند كه مسايل اجتماعي را شناسايي و از اصول كارآفريني براي سازمان‌دهي و مديريت فعاليت‌هايي كه موجب تغييرهاي اجتماعي مي‌شوند استفاده مي‌كنند. اغلب مطالعه‌ها در زمينه‌ي كارآفريني به بررسي ويژگي‌ها و صفت‌هاي كارآفرينان مي‌پردازد. در حالي كه شبيه نظريه‌ي صفت‌هاي رهبري، دست‌يابي به اجماع در اين زمينه مشكل است. به همين دليل اين مقاله به بررسي بعد رفتاري كارآفريني اقدام كرده و با استخراج و بررسي اين مشخصه‌ها و تركيب آن با نوع‌شناسي كارآفريني، الگوي جديدي را ارايه كرده است. دست‌يابي به الگوي تحقيق و اعتباريابي آن از طريق روش بررسي خبرگان (دلفي) انجام شد. پس از آماده شدن، پرسش‌نامه در اختيار 35 نفر از اساتيد، صاحب‌نظران و مديران سازماني قرار داده شد و پس از جمع‌آوري و تعديل، پاسخ 26 نفر از آن‌هايي كه در دور دوم و سوم و تا انتهاي تحقيق همراه بودند، براي تجزيه و تحليل استفاده شد. يافته‌هاي تحقيق نشان داد كه از 15 متغير بررسي شده 6 متغير نوآوري، باور به كارآفريني، جست‌وجوي ‏روش‌هاي جديد براي ايجاد سرمايه‌ي اجتماعي، شناسايي و شكار فرصت‌ها، جست‌وجوي فرصت‌هاي جديد و ‏خلاقيت بالاترين رتبه را دارند. با افزودن 6 متغير پيشنهادي از سوي خبرگان در مجموع 21 متغير رفتاري ‏براي كارآفرينان پيشنهاد شد. در انتها با تركيب الگوهاي مطالعه شده در اين بررسي و به آزمون گذاشتن الگوي مفهومي ‏تحقيق، الگوي كارآفريني اجتماعي با رويكرد رفتاري ارايه شد.