اثر مايع درماني خوراكي و تزريقي مادران در سه ‌ماهه سوم بارداري بر تغييرات حجم مايع آمنيوتيك

The effect of oral and intravenous maternal liquid treatment in the third trimester of pregnancy on the balance of amniotic fluid volume

زمينه و هدف: اليگوهيدرآمنيوس، حجم مايع آمنيوتيك كمتر از حد انتظار براي سن حاملگي است.كه در صورت شدت، مي‌تواند منجر به مرگ و مير و بيماريزايي جنين شود. هدف از انجام اين مطالعه تعيين اثر مايع درماني خوراكي و تزريقي هيپوتونيك بر روي مادران باردار بر روي شاخص مايع آمنيوتيك مي‌باشد‌. مواد و روش كار: اين مطالعه ‌بصورت كارآزمايي باليني، بين سال هاي 88-87 در شهر بابل بر روي 60 زن حامله در 38-35 هفته حاملگي انجام گرديد. زنان باردار به طور تصادفي با شاخص مايع آمنيوتيك 10-5 سانتي‌متر، كيسه‌ آب سالم و جنين بدون آنومالي در سونوگرافي، در سه گروه وارد مطالعه شدند. گروه اول، كنترل بوده و درماني دريافت نكردند. گروه دوم، مايع خوراكي (آب) به صورت h 2/ L 2 و گروه سوم، مايع تزريقي ايزوتونيك (رينگر) به صورت h 2/ L 2 دريافت كردند .قبل و يك ساعت بعد از درمان با سونوگرافي شاخص مايع آمنيوتيك مشخص گرديد. داده ها با نرم افزار آماري SPSS16و با استفاده از آزمون هاي مجذور كاي، آناليز واريانس، آزمون داده هاي تكراري، وآزمون تي زوجي محاسبه گرديد. يافته‌ها: در گروه كنترل تفاوت ميانگين شاخص مايع آمنيوتيك در سنجش اول و در سنجش دوم 74/1±39/0 سانتي‌متر (33/0p=)، در گروه دوم، تفاوت ميانگين شاخص مايع آمنيوتيك قبل از درمان و پس از درمان 82/1±32/1- سانتي‌متر (004/0p=) و در گروه سوم تفاوت ميانگين شاخص مايع آمنيوتيك قبل از درمان و پس از درمان 85/1±85/1- سانتي‌متر بود (001/0p=). كه روند تغييرات در شاخص مايع آمنيوتيك معني دار بوده است (001/0p=). نتيجه‌گيري: نتايج اين بررسي نشان داد كه مايع درماني مادر به صورت خوراكي و تزريقي روش مناسبي جهت افزايش كوتاه مدت ميزان شاخص مايع آمنيوتيك مي‌باشد واين افزايش در گروهي كه مايع درماني تزريقي گرديدند، بيشتر است.