هنرهاي نمايشي و بررسي آن در هفتپيكر نظامي

Dramatic Art and Its Verification in Haftpeykar -e- Nezami

هفتپيكر نمونه كوچك ولي پرماجرايي از هنرنمايي نظامي است كه ميتوان تمثيلها و نمادهاي گسترده آن را تفكيك كرد و به قالبهاي ديگر هنري تعميم داد. هنرهاي نمايشي يكي از راهها و منافذي است كه با ورود ادبيات كهن و عرفاني - اخلاقي و تاريخي ايران به آن، انتقال و معرفي همگاني اين آثار به جهان بيشتر فراهم خواهد شد. آثار نظامي دنيايي از رنگ، تصوير، صدا و حركت را پيش چشم خواننده ترسيم ميكند. ادبيات فارسي و به ويژه شعر ايراني همواره ظرفيتهاي داستاني ارزشمندي را براي اقتباس نمايشي در خود داشته و اين ظرفيت، گهگاه در آثار نمايشي معدودي بهخوبي اقتباس شده است. گنبد سياه تمثيلي از هبوط «حضرت آدم» به زمين است كه همين نماد به تنهايي يكي از زمينههاي لازم را براي به نمايش كشيدن داستان در سالنهاي تياتر ايران و جهان را فراهم ميكند. گنبد سياه يك پرده از هفت پرده نمايشي است كه از سراسر جهان گردآوري شده و هدفي معنوي و اخلاقي را دنبال ميكند. درونمايه عشقي و زبان تصويري نظامي، عنصر هيجان و غافلگيري بر جذابيتهاي نمايشي اين اثر ميافزايد.