مطالعه عوامل بازدارنده و انگيزشي براي نوآوري دربنگاه‌هاي كوچك منتخب ايران

بنگاه‌هاي كوچك، متوسط و خرد سهم قابل توجهي را در توسعه اقتصادي و صنعتي كشور‌هاي توسعه‌يافته و در حال توسعه دارند. با توجه به موقعيت اين بنگاه‌ها در ساختار اقتصادي كشور‌ها، شناخت ميزان فعاليت هاي نوآورانه، محرك‎ها و موانع نوآوري در اين بنگاه‌ها اهميت مي يابد. هدف اين تحقيق، شناخت ميزان فعاليت هاي نوآورانه، مطالعه موانع نوآوري و عوامل انگيزشي براي نوآوري در منتخبي از صنايع كوچك ايران است. داده هاي اين تحقيق، با انتخاب 40 شركت حاضر در گروه ماشين آلات و تجهيزات در نمايشگاه صنعت تهران در سال 1384، و بهره مندي از مطالعات كتابخانه اي براي تدوين مباني نظري تحقيق و همچنين روش مصاحبه نيمه ساخت يافته با مسوولان شركت هاي منتخب گردآوري شده است. تجزيه و تحليل داده ها از طريق آمار توصيفي و استنباطي انجام شده، كه در آمار توصيفي از ميانگين، انحراف معيار و جداول توزيع فراواني و در آمار استنباطي از آزمون t استفاده شده است. نتايج تحقيق نشان داد كه پاسخ به نياز مشتريان و بازار (با فراوني 65%) و افزايش رقابت در مشخصات محصولات بازار (با فراواني 5/37%) اولويت هاي اول و دوم در عوامل انگيزشي براي نوآوري در شركت هاي مورد مطالعه، و عدم امكان دسترسي به منابع مالي مورد نياز (با فراواني 5/52%)، مهم ترين مانع نوآوري در آن شركت ها بوده است. در ارتباط با نقش اندازه ي بنگاه‌ها در ميزان فعاليت هاي نوآورانه ي آنها، اختلافي معنادار بين 2 گروه از شركت هاي مورد مطالعه مشاهده نشد.