بررسي ارتباط هوش هيجاني با گرايش كارآفرينانه مطالعه موردي: سازمان هاي وابسته به شركت نفت

در عصر حاضر، كارآفريني در سطح سازماني و گرايش كارآفرينانه در سطح فردي مي‌تواند به عنوان مزيت رقابتي عصر جديد تلقي شود. سازمان ها براي بقا در عرصه رقابت، به لحاظ مولفه هايي، مانند خلاقيت، نوآوري، ريسك پذيري و پيش گامي هم در امور پرسنلي و منابع انساني و هم در زمينه ساختار و فرايندها ملزم هستند. در اين مقاله گرايش كارآفرينانه كاركنان (در سطح سازماني)، به عنوان متغير وابسته و هوش هيجاني، به عنوان متغير مستقلي، كه ممكن است با گرايش كارآفرينانه ارتباط داشته باشد، درنظر گرفته شده است. به عبارت ديگر، هدف اصلي اين مقاله، بررسي ارتباط ميان هوش هيجاني با ميزان گرايش كارآفرينانه كاركنان سازمان هاي وابسته به شركت نفت است. ميزان هوش هيجاني 60 نفر از كاركنان سازمان هاي وابسته به شركت نفت، با استفاده از پرسش نامه هوش هيجاني شرينگ، كه ابعاد خودآگاهي، خودتنظيمي، خودبرانگيختگي، همدلي و ارتباط اجتماعي را شامل است، سنجيده شد و همچنين گرايش كارآفرينانه آنان توسط پرسش نامه گرايش كارآفرينانه محقق ساخته كه شامل 3 بعد ريسك پذيري، نوآوري و پيش گامي است با استفاده از روش هاي آماري تحليل واريانس فريدمن و ماتريس همبستگي اسپيرمن و روش رگرسيون گام به گام، مورد بررسي قرار گرفت كه نتايج حاصل، از رابطه اي مثبت و قوي ميان 2 متغيير هوش هيجاني و گرايش كارآفرينانه (01/0p < ، 773/0r= ) حكايت دارد.