رابطه كمال‌گرايي و باورهاي غيرمنطقي در زنان شاغل و خانه‌دار شهرستان يزد

چكيده هدف پژوهش حاضر، بررسي رابطه بين كمال‌گرايي و باورهاي غيرمنطقي در زنان شاغل و خانه‌دار شهرستان يزد بود. بدين منظور از جامعه مورد نظر، 100 زن (50 زن شاغل، 50 زن خانه‌دار) به روش نمونه‌گيري در دسترس انتخاب شدند. آزمودني‌ها با مقياس‌هاي كمال‌گرايي اهواز (APS) و باورهاي غيرمنطقي جونز (IBT) ارزيابي شدند. روش پژوهش علّي- مقايسه‌اي بود. داده‌هاي به دست آمده با استفاده از روش‌هاي آمار توصيفي، روش همبستگي پيرسون، آزمون t، رگرسيون گام به گام و تحليـل واريانس يكراهه تحليل شدنـد. نتايج نشان داد كه بين باور‌هاي غيرمنطقي و كمال‌گرايي رابطه معني‌دار وجود دارد. ميان زنان شاغل و خانه‌دار از نظر ميزان كمال‌گرايي تفاوتي وجود نداشت؛ خرده‌مقياس‌هاي باورهاي غيرمنطقي مانند واكنش به ناكامي، ضرورت تاييد و حمايت ديگران و اجتناب از مسايل، كمال‌گرايي را پيش‌بيني كردند، اما ساير خرده‌مقياس‌ها توان پيش‌بيني نداشتند. و همچنين مشخص شد كه ميـزان تحصيلات، باورهاي غيرمنطقي را به صـورت معكوس پيش‌بيني مي‌كند و افراد با ترتيب تولد متفاوت از نظر كمال‌گرايي، تفاوتي معنادار نشان دادند. در نهايت، تفاوت كمال‌گرايي در افراد با ترتيب تولد متفاوت به وسيله آزمون پي‌گيري شفه تحليل شد و نشان داد كه فرزندان چهارم از فرزندان اول كمال‌گراتر هستند.