بررسي تأثير فتوديناميك‌تراپي در مبتلايان به بازال سل كارسينوما

سابقه و هدف: بازال سل كارسينوما (BCC) يك بيماري تومورال پوستي است و شايعترين سرطان پوست در انسان به‌شمار مي‌رود. با توجه به درمان ناكامل اين بيماري توسط برخي روشهاي درماني متعارف و عوارض آنها و گزارشاتي از موفقيت فوتوديناميك‌تراپي (PDT) در اين بيماران و به منظور تعيين تأثير PDT بر BCC اين تحقيق روي مراجعين به بيمارستان شهداي تجريش در سالهاي 1386 و 1387 انجام شد. مواد و روش‌ها: تحقيق به روش كارآزمايي باليني از نوع مقايسه قبل و بعد روي 28 ضايعه BCC از 12 بيمار صورت گرفت. همه بيماران تشخيص قطعي BCC برمبناي پاتولوژي داشتند. بيماران بين 6-1 نوبت با فواصل 1 ماهه تحت PDT قرار مي‌گرفتند و ماهانه ويزيت شده و از نظر پاسخ به درمان، عوارض و نتايج زيبايي بررسي مي‌شدند و در نهايت نتايج آن در دو گروه پاسخ كامل و ناكامل طبقه‌بندي مي‌شد.يافته‌ها: تحقيق روي 28 ضايعه از 12 بيمار انجام گرفت. بهبودي كامل در 9 ضايعه (1/32%) ديده شد (01/0p<). بيماراني كه سن كمتري داشتند (01/0p<) و سايز ضايعه‌شان كوچكتر بود (001/0p<) پاسخ بهتري به درمان نشان دادند. ضايعات BCC سطحي نسبت به ساير انواع BCC به طرز معني‌داري پاسخ بيشتري به درمان نشان دادند. همچنين بيماران با سابقه مثبت راديوتراپي پاسخ كمتري به درمان نشان دادند (05/0p<).نتيجه‌گيري: به نظر مي‌رسد PDT در درمان بيماران مبتلا به BCC موثر باشد. انجام مطالعات تجربي تكميلي توصيه مي‌شود.