بررسي يافته‌هاي الكتروكارديوگرام اوليه در اورژانس و پيش‌آگهي مبتلايان به سندرم حاد كرونري

سابقه و هدف: با توجه به مراجعه بيماران با دردهاي قلبي و مبتلا به سندرم حاد كرونري و روند رو به افزايش آن و اهميت اطلاع از شاخصهاي پيش‌بيني كننده تغييرات ECG، اين مطالعه جهت تعيين ميزان كارآيي ECG زمان مراجعه بيماران در پيش‌آگهي سندرم حاد كرونري انجام گرفت. مواد و روش‌ها: در اين مطالعهcase series ، طي مدت 2 سال 210 بيمار كه با درد حاد قفسه‌سينه و تغييرات ECG ظرف كمتر از 12 ساعت به اورژانس مراجعه كرده بودند، تحت بررسي قرار گرفتند. تغييرات ECG شامل T معكوس، صعود قطعه ST، سقوط قطعه ST و صعود و سقوط توام قطعه ST بود. تمام بيماران به مدت يك ماه از زمان مراجعه از نظر عدم وجود عارضه، انفاركتوس مجدد و مرگ مورد ارزيابي قرار گرفتند. ارتباط تغييرات ECG با مرگ، با آزمون كاي‌دو يا آزمون دقيق فيشر مورد قضاوت آماري قرار گرفت.يافته‌ها: از 210 فرد مورد بررسي، 5/39 درصد زن و 5/60 درصد مرد با ميانگين سني 9/10±0/61 سال بودند. T معكوس 4/50 درصد، صعود قطعه ST 4/12 درصد، سقوط قطعه ST 1/29 درصد و صعود و سقوط توام قطعه ST 1/8 درصد گزارش شد. در گروه T معكوس يك بيمار دچار انفاركتوس مجدد شد و در ديگر گروهها انفاركتوس اتفاق نيفتاد. همچنين در گروه T معكوس مرگ اتفاق نيفتاد (01/0p<). 2 بيمار در گروه صعود قطعه ST، 10 بيمار در گروه سقوط قطعه ST و 5 بيمار در گروه توام صعود و سقوط قطعه ST فوت كردند.نتيجه‌گيري: به نظر مي‌رسد تغييرات ECG در زمان ورود به اورژانس مي‌تواند در تعيين پيش‌آگهي بيماران مبتلا به سندرم حاد كرونري نقش داشته باشد. بررسي نقش هر يك از تغييرات ECG با پيش‌آگهي نهايي بيماري توصيه مي‌شود.