خصوصيات باليني و آزمايشگاهي سندرم گيلن‌باره كودكان با سابقه عفونت كمپيلوباكتر ژژوني

سابقه و هدف: مطالعات اخير ارتباط بين سندرم گيلن‌باره و عفونت كمپيلوباكتر ژژوني را تأييد كرده‌اند. با اين وجود، خصوصيات سندرم گيلن‌باره كودكان متعاقب عفونت با اين ارگانيسم در ايران كمتر بررسي شده است. هدف از اين مطالعه، تعيين ميزان شيوع عفونت كمپيلوباكتر ژژوني در كودكان مبتلا به سندرم گيلن‌باره و خصوصيات باليني و آزمايشگاهي اين بيماران بود.مواد و روش‌ها: در مطالعه‌اي توصيفي- مقطعي از مرداد 1385 تا مرداد 1387، چهل وهفت بيمار با تشخيص سندرم گيلن‌باره در بيمارستان كودكان تبريز بستري و وارد مطالعه شدند. در اين بيماران، بررسي سرولوژيك به روش الايزا براي تشخيص سابقه عفونت اخير با كمپيلوباكتر ژژوني انجام شد.يافته‌ها: شواهد عفونت اخير با كمپيلوباكتر ژژوني در 19 بيمار (4/40%) وجود داشت. ميانگين مدت بهبودي (توانايي راه رفتن مستقل) در بيماران با سابقه عفونت كمپيلوباكتر ژژوني طولاني‌تر از بيماران بدون سابقه عفونت بود (01/0>p). با اين حال، 95% بيماران در پايان يك سال از شروع بيماري بدون كمك راه مي‌رفتند. الگوي آكسونال در گروه سرولوژي مثبت شايعتر بود (05/0p<).نتيجه‌گيري: كمپيلوباكتر ژژوني يك عامل عفوني شايع، قبل از شروع علايم عصبي سندرم گيلن‌باره كودكان در ايران مي‌باشد.