بررسي تنوع صفات شمارشي در جمعيتهاي كپور دندان‌ ماهي جنوب ايران، Aphanius dispar dispar (Teleostei: Cyprinodontidae)

Meristic variations in the populations of southern Iranian toothcarp, Aphanius dispar dispar (Teleostei: Cyprinodontidae)

كپوردندان جنوب ايران، Aphanius dispar dispar، يكي از زيرگونه‌هاي خانواده كپوردندان‌ ماهيان است كه در رودخانه‌هاي سرتاسر حوزه خليج فارس و درياي عمان پراكنش وسيعي دارد. حدوداً تعداد 20 نمونه نر و 20 نمونه ماده از هر يك از ?? جمعيت اين گونه (جمعاً 610 نمونه) نمونه‌برداري گرديد. نمونه‌ها در فرمالين 10 درصد تثبيت و سپس به تدريج به الكل اتيليك 70 درصد منتقل و نگهداري شدند. يازده صفت شمارشي شامل تعداد شعاعهاي باله پشتي، شعاعهاي باله مخرجي، باله سينه‌اي، باله شكمي، باله دمي، تعداد فلسهاي خط جانبي، فلسهاي بالا و پايين خط جانبي، خارهاي آبششي، فلسهاي جلو باله پشتي و فلسهاي دور ساقه دمي در اين نمونه‌ها مورد بررسي قرار گرفت. با وجود اختلاف معني‌دار(P < 0.05) بين ميانگينهاي ده صفت از يازده صفت (همه صفات به جز تعداد فلسهاي بالاي خط جانبي) در بين جمعيتهاي مختلف، ولي هم پوشاني بسيار و غير قابل تمايزي بين آنها وجود دارد كه جدايي آنها را ناممكن مي‌سازد. آناليز عوامل اصلي (PCA)، نيز نتوانست جمعيتهاي مختلف را از هم متمايز نمايد. بنابراين به نظر مي‌رسد جدايي ژنتيكي كافي بين جمعيتها بوجود نيامده است.

The southern Iranian toothcarp, Aphanius dispar dispar, is a subspecies of cyprinodontids which is widely distributed in the Persian Gulf and Sea of Oman river basins. About 20 male and 20 female specimens of each 16 populations (610 specimens in total) were sampled. The samples were fixed in 10% formalin and gradually transferred to and preserved in 70% ethanol. Eleven meristic characters including dorsal, anal, pectoral, pelvic, caudal fin rays, gill rakers, lateral line scales and scales above and below the lateral line, circumpeduncle scales, and predorsal scales were counted on the specimens. Although significant differences (P < 0.05) exist amongst 10 out of 11 characters (all but the scales above the lateral line), their wide overlaps preload them from differentiating the populations. Principal component analysis (PCA) could not differentiate the populations. It seems that these populations have not genetically enough isolated.