تاثير دماي محيط نگهداري بر جوانه‌زني بذر خردل وحشي

بذر خردل وحشي مانند ساير بذور علف‌هاي هرز پس از جمع‌آوري دچار تغييراتي در پتانسيل جوانه‌زني مي‌گردد. در اين پژوهش، تاثير دماي محل نگهداري بذر پس از جدا شدن آن از گياه مادر (18- ، 3+ و دماي اتاق: 22-25 درجه سلسيوس) بر جوانه‌زني آن بررسي گرديد. بذور خردل وحشي از چهار منطقه (استان‌هاي فارس، آذربايجان غربي، خوزستان و مازندران) جمع‌آوري شدند و پس از 3، 6، 9، 12و15 ماه انبارسازي در دماهاي مذكور جوانه زني آن‌ها درون ژرميناتور مورد بررسي قرار گرفت. همچنين ميانگين زمان جوانه‌زني در شرايط دمايي مختلف طي گذشت 6، 12 و 18 ماه براي بذور به دست آمد. نتايج نشان داد نوساناتي در افزايش و كاهش درصد جوانه‌زني و سرعت آن وجود داشت كه براي بذر هر يك از جمعيت‌ها متفاوت بود. به طوري كه خفتگي ثانوي طي نگهداري بذر در شرايط مختلف دمايي با تفاوت هايي در جمعيت‌ها مشاهده گرديد. بنابراين، نمي‌توان اظهار نمود نگهداري بذر در شرايط دمايي خاصي موجب شكستن خفتگي آن مي‌شود. جوانه‌زني بيشتر به شرايط محيط مادري گياه در مرحله تشكيل بذر بستگي داشت و به شدت تحت تاثير عوامل محيطي در زمان تشكيل بذر وابسته بود. نتايج نشان داد دماي اتاق جهت نگهداري طولاني مدت بذور در جلوگيري از بروز خفتگي ثانويه مناسب‌تر از دماهاي پايين‌تر بوده است. علي‌رغم اينكه سرعت جوانه‌زني پس از نگهداري در اين دما در بعضي از جمعيت‌ها افزايش يافت، اما اين افزايش در بذور همه جمعيت‌ها يكسان نبود و نيز سرعت جوانه‌زني در بذور مازندران كاهش نشان داد. بنابر نتايج به دست آمده، بروز خفتگي ثانويه در بذر خردل وحشي كه موجب عدم جوانه‌زني و افزايش آلودگي خاك مي‌گردد يكي از مهمترين عوامل ايجاد چالش در مديريت اين علف هرز محسوب مي‌گردد.