مقايسه اثر دو روش سرد كردن بر روي تغييرات بار ميكروبي كل، كلي فرم و وزن لاشه مرغ

Effect comparison of two methods of chilling on total microbial load, coliforms count and weight changes of broiler carcass

در اين تحقيق اثر دو روش مختلف سرد كردن لاشه مرغ (غوطه وري و تبخيري) در خط كشتار صنعتي طيور بر روي تغييرات بار ميكروبي و وزن لاشه، مورد بررسي قرار گرفت. براي انجام نمونه گيري، بعد از تخليه شكم، هر يك از لاشه ها وزن كشي و درون يك كيسه پلاستيكي حاوي 250 ميلي ليتر آب پپتونه قرار داده شد سپس نمونه 25 ميلي ليتري از محلول درون كيسه گرفته شده و در داخل ظرف هاي مدرج درب دار و استريل به آزمايشگاه فرستاده شد. بعد از پلاك زدن، لاشه ها وارد سيستم خنك كننده تبخيري و يا چيلرها شدند. با توجه به اينكه در روش تبخيري آب پس از جريان يافتن بر روي لاشه از سيستم خارج و در تماس مجدد با لاشه ها قرار نمي گيرند لذا نمونه گيري فقط در يك مرحله انجام گرفت. در پايان مرحله سرد كردن نيز لاشه هاي مذكور مجدداً وزن كشي و نمونه برداري شدند. نتايج نشان داد ميانگين وزن لاشه ها در روش تبخيري 9/5 درصد كاهش و در روش غوطه وري به ترتيب در زمان هاي ابتدا، وسط و انتهاي كشتار 5/5، 1/5 و 1/4 درصد افزايش يافت و اين تفاوت وزن لاشه ها قبل و بعد از سردكردن لاشه معني دار نبود(05/0 < p). بار ميكروبي كل در تيمار تبخيري با 4/62 درصد كاهش، تفاوت معني داري با تيمار غوطه وري داشت. همچنين زمان اول در تيمار غوطه وري تفاوت معني داري از نظر بار ميكروبي كل نسبت به زمان انتهايي كشتار نشان داد(05/0 > p). كلي فرم اوليه (قبل از سرد كردن) تفاوت معني داري را در تيمارهاي مختلف نشان داد در صورتي كه نسبت تغييرات كلي فرم در بين همه تيمارها در طول مدت سرد كردن معني دار نبود(05/0 < p). در مجموع نتايج نشان مي دهد كه با گذشت زمان، آلودگي ميكروبي در خط كشتار افزايش مي يابد و روش غوطه وري افزايش آبگيري لاشه نسبت به روش تبخيري را به دنبال خواهد داشت. همچنين بد رنگي (Discoloration) لاشه در روش تبخيري ديده شد.

In this research the effect of two different methods of carcass chilling (Immersion and Evaporative) in the poultry industrial slaughter line on microbial load and carcass weight changes was studied. For sampling, after evisceration, each carcass weighted and rinsed with 250 ml of sterile water in a plastic bag. 25 ml of rinses water was taken and into sterile scaled container sent to laboratory. After identified of carcasses with tag, them back to slaughter line and sent to chilling tank or evaporative system. Considering that the water in evaporative system, after flow on carcass is out than system and don’t contact to carcass again, thus sampling was done in one step only. At the end of chilling, carcasses were weighted and sampled as same as before of chilling. Results show that carcass weight mean decrease approximately 5.9 % in evaporative method and increase 5.5, 5.1 and 4.1 percent in the first, middle and end of slaughter, in immersion method respectively and this differences were not significant between before and after of chilling (p > 0.05). Total count in evaporative method decreased 62.4 percent that had significant difference with immersion method. Also total count in first time of immersion method had significant difference with end of the slaughter time (p < 0.05). Primary Coliforms (before of chilling) shown significant different in each of two methods although coliforms change ratio between whole treatment was not significant (p > 0.05). The results of this study show that microbial load increase in slaughter line with passing time and water absorption of carcasses in immersion method is more than evaporative method. Also carcass discoloration was seen in evaporative method.