تعيين رابطه بين خود استنادي و ضريب تاثير در مجلات دسترسي آزاد حوزه علوم پايه در پايگاههاي اطلاعاتيISI و DOAJ

Studying the relation between self-citation and impact factor in open access journals of ISI and DOAJ databases in the field of Science

استناد يكي از عناصر مهم در آثار علمي است و نقش بارزي در توليد و نشر اطلاعات دارد. بخشي از رفتار استنادي، خود- استنادي است. نويسندگان با استناد به آثار خود مي توانند شمار استنادات و در نتيجه ميزان ضريب تاثير مجله را تغيير دهند. هدف اين پژوهش بررسي رابطه بين خود- استنادي (مولف و مجله) و ضريب تاثير مجلات دسترسي آزاد پايگاه استنادي موسسه اطلاعات علمي2 و راهنماي مجلات دسترسي آزاد3 در حوزه علوم پايه بين سال هاي 2005-2004 است. در اين پژوهش شاخص هايي همچون ميزان خود- استنادي مولف، ميزان خود- استنادي مجله، رابطه بين خود- استنادي مولف و ضريب تاثير، رابطه بين خود- استنادي مجله و ضريب تاثير و تاثير نرخ خود- استنادي مجله در عملكرد دسترسي آزاد را مورد بررسي قرار گرفته است. در اين تحقيق از روش پژوهش تحليلي استفاده شده است و با استفاده از فن تحليل استنادي انجام گرفته است. نتايج اين مطالعه نشان داد كه ميزان خود- استنادي مولف در 8 عنوان مجله مورد بررسي 36% است و نرخ خود- استنادي مجله در 54 عنوان مجله 1/26% مي باشد. يافته ها حاكي از آن است كه بين خود- استنادي (مجله و مولف) و ضريب تاثير رابطه معني دار وجود دارد. بعد از حذف خود- استنادي مقدار خود- استنادي در عملكرد مجلات نشان داد كه در حوزه علوم پايه 44% از عناوين افزايش رتبه داشتند، 30% كاهش رتبه و 26% بدون تغيير باقي ماندند.

Citation is one of the important elements in the scientific works and it has significant role in the production and publication of information. Part of the citation behavior is self-citation. Authors by citing their works can change citations and amount of impact factor. The aim of this research is to examine relationship between author and journal self-citation and impact factor in open access journals indexed in DOAJ and ISI in Science during 2004 to 2005. In this study several indicators were studied, i.e. the rate of author self-citation, and journal self-citation, relationship between author self-citation and impact factor, relationship between journal self-citation and impact factor, and the effect of number of journal self-citation on journal performance. Analytical research has been applied as the research method and in this regard technique "citation analysis" was employed. The results showed that the rate of author self-citation in 8 titles was 36% and the rate of journal self-citation in 54 titles was 26/1%. There were also significant differences between the number of author, journal self-citation and the impact factor (P < 0.01) in the two subject disciplines. After discarding self-citation, in the field Science, ranking change was observed: 44% were positive, 30% negative and 26% static.