مقايسه ي كاني شناسي دايك هاي گابرويي و آمفيبوليتي رودنژيتي شده موجود در سرپانتينيت هاي افيوليت ملانژ شمال نايين

سنگ مادر دايك هاي رودنژيتي شده در منطقه ي نايين، به صورت آذرين (گابروهاي پگماتوييدي، ميكروگابروها، دلريت ها) و به ميزان بسيار كمتر، دگرگون (آمفيبوليت) شكل گرفته اند. بافت و ضخامت از پارامترهاي تاثير گذار بر رودنژيتي شدن اين دايك ها به شمار مي آيند. به طوري كه دايك هاي گابرويي پگماتيتوييدي و ميكرو گابروهاي كم ضخامت بيشر تحت تاثير رودنژيتي شدن قرار گرفته اند و مراحل ابتدايي تا پيشرفته رودنژيتي شدن ايستا (به علت حضور كاني هاي جانشيني اپيدوت، پرهنيت، هيدروگراسولار، زنوتليت، كلريت منيزيوم دار، ترموليت و ديوپسيد ثانويه) و نيز رودنژيتي شدن ديناميكي (به علت حضور كاني هاي رگه اي زنوتليت، پرهنيت و پكتوليت) را طي كرده اند. در صورتي كه دايك هاي دلريتي و آمفيبوليتي شده به دليل دارا بودن بافت متراكم، تنها مراحل ابتدايي رودنژيتي شدن استايي (به دليل وجود كاني هاي جانشيني اپيدوت، پرهنيت و هيدروگراسولار) را تحمل كرده اند.

The protolith of rodingitic dykes of Naien area are pegmatoidic gabbros, microgabbros, dolerites and fewer amphibolites. Textural features and thickness are effective parameters for rodingitization of these dykes. Slight thickness of microgabbro and pegmatoidic dykes have more undergone rodingitization and have passed the primary to advanced stages of static rodingitization (due to the presence of epidote, Prehnite and hydrogrossular, Mg-chlorite, tremolite and secondary diopside replacement minerals as well as dynamic rodingitization (Owing to the xonotlite, prehnite and pectolite vein mineral), while doleritic and amphibolitic dykes have only passed the primary stage of static rodingitization (due to the presence of epidote, Prehnite and hydrogrossular).