تركيب كاني شناختي و ريخت شناسي ذرات تشكيل دهنده ي پديده ي گرد و غبار در استان خوزستان با تكيه بر آناليز هاي XRD و تصاوير SEM

امروزه علاوه بر تعيين شاخص‌هاي شيميايي ذرات گردو غبار، بررسي ويژگي هاي فيزيكي و نقش آن ها در آلودگي محيط زيست نيز حايز اهميت است. در اين راستا تعداد 10 نمونه برداشته شده در سال هاي 1387 و 1388در روز هاي گرد و غباري با خاستگاه فرا محلي در استان خوزستان براي بررسي هاي كاني شناسي و ريخت شناسي مورد بررسي XRD و SEM قرار گرفتند. نتايج حاصل از بررسي هاي XRD نشان داد كه تركيب كاني‌شناسي ذرات گرد و غبار خوزستان را مي‌توان در سه گروه كانيايي خلاصه كرد (1) كروه كربنات (كاني غالب كلسيت) ‌(2) گروه سيليكات (كاني غالب كوارتز) و گروه رس‌ها (كاني غالب كايولن)، و مهم ترين فاز فرعي نيز كاني ژيپس است. بررسي هاي SEM نشان مي‌دهد كه شكل هاي كروي، نامنظم،‌ منشوري و لوزي رخ مهم ترين شكل هاي تشكيل دهنده ي ذرات گرد و غبار خوزستان را تشكيل مي دهند. اندازه ي متوسط اين ذرات بين 2 تا 44 ميكرومترند، كه ذرات رسي كمترين اندازه و سولفاتي و كربناتي بيشترين اندازه را دارند. به طور كلي ذرات با اندازه‌هاي 2 تا 50 ميكرومتر در نمونه‌ها پراكندگي دارند كه اندازه‌هاي بين 10 تا 22 ميكرومتر در نمونه‌هاي گرد و غبار خوزستان تركيب غالبند.

There are scattered exposures of young volcanic rocks in Hamun Lake Area in south western and north western of Zabol in east of Iran. The microscopic evidences and geochemical analysis show that these rocks are olivine basalt and basalt to trachy basalt. The main textures of these rocks are porphyry, microlitic porphyry and vesicular. The main phenocrysts of these rocks are olivine, clinopyroxene (Diopside) and some plagioclase (Labradorite). Tectonomagmatic studies indicate that these rocks are formed in intracontinental environment in Helmand block and have sodic alkaline nature. These rocks can be the production of extension which has occurred after compressional regime in east of Iran. Enrichment of LREE to HREE ratio indicates that the parent magma has probably formed by low partial melting of garnet lherzolitic mantle.