اساس و كاربرد سيستم دو هيبريد در مخمر

A brief review of Yeast two-hybrid system

واكنش‌هاي پروتيين–پروتيين براي بيشتر فرايندهاي سلولي، مانند همانندسازي DNA، رونويسي، پردازش، ترجمه، ترشح، تنظيم چرخه سلولي، سوخت و ساز، تشكيل ساختارهاي سلولي و مجموعه‌هاي آنزيمي ضروري است. به‌علاوه امروزه يكي از برنامه‌هاي اصلي زيست‌شناسان تفسير داده‌هاي توالي ژنوم است كه براي موجودات زنده زيادي تعيين شده است. به‌خصوص تلاش‌ها روي ارزيابي عملكرد بيشتر ژن‌هاي ناشناخته و پروتيين‌هايي كه آنها رمز‌گذاري مي‌كنند، متمركز شده است. چون واكنش پروتيين–پروتيين براي همه فرايندهاي سلولي ضروري است، گاهي ممكن است عمل يك پروتيين ناشناخته به‌وسيله تعيين پروتيين‌هايي كه با آن واكنش مي‌دهند، شناسايي شود. سيستم دوگانه سيستمي است كه واكنش بين دو پروتيين را به‌وسيله ساخت مجدد يك عامل رونويسي فعال در شرايط آزمايشگاهي تعيين مي‌كند. بيشتر عوامل رونويسي يوكاريوتي منطقه‌هاي عملكردي فعال‌كننده رونويسي و اتصال به DNA دارند. فعال كردن رونويسي ممكن است به‌وسيله بيان مستقل دو زنجيره، به‌صورت تركيبات كيمري با پروتيين‌هايي كه با همديگر داخل بدن واكنش مي‌دهند، صورت گيرد. يك كيمر داراي زنجيره اتصال به DNA تركيب‌شده با اولين پروتيين مورد نظر (DB-X يا طعمه) و ديگري يك زنجيره فعال‌كننده در تركيب با پروتيين دوم (AD-Y يا صيد يا پروتيين هدف) است. واكنش بين DB-X و AD-Y به ساخت عامل رونويسي و در نهايت فعال شدن ژن گزارشگر مي‌شود. وقتي يك شاخص قابل انتخاب، مثل HIS3، به‌عنوان ژن گزارشگر، استفاده شود، فعاليت رونويسي وابسته به دوگانه به‌وسيله رشد سلول‌ها روي پليت فاقد هيستيدين مشخص مي‌شود. امروزه سيستم دوگانه را به‌عنوان يك ابزار مناسب براي تعيين نقشه واكنش‌هاي پروتييني سلول، در نظر گرفته‌اند. اين نقشه ممكن است شامل واكنش‌هاي پروتييني باشد كه در طول زندگي يك موجود زنده روي مي‌دهد. در اين گزارش، به‌طور مختصر با اصول و روش‌هاي اين سيستم‌ها آشنا مي‌شويم.