اثر طول دوره نوري بر ميزان تفريخ تخم تاسماهي ايراني‌ وحشي (Acipenser persicus)

The effect of photoperiod duration on hatching rate of eggs in wild persian sturgeon (Acipenser persicus)

زمينه مطالعه: تاسماهي ايراني، تاسماهي بومي سواحل جنوبي درياي خزر است كه به دليل مشكلات مراحل اوليه زندگي (جنيني و لاروي)، بشدت در حال كاهش مي‌باشد. هدف: هدف از اين مطالعه دستيابي به بهينه شرايط دوره نوري در تفريخ تخم تاسماهي ايراني وحشي بود. روش كار: در اين بررسي از يك جفت مولد ماده با وزن 38 كيلوگرم و طول كل 178 سانتيمتر و نر با وزن 15 كيلوگرم و طول كل 145 سانتيمتر تاسماهي ايراني Acipenser persicus وحشي استفاده شد. پس از لقاح 3 كيلوگرم از تخمك‌ها، تخم هاي لقاح يافته به 12 جعبه انكوباتور يوشنكو با 3 تيمار و 3 تكرار معرفي گرديد. آناليز آماري داده ها از طريق ‌ يكطرفه و تست توكي انجام شد. نتايج: نتايج نشان داد كه اختلاف معني‌داري بين تيمارهاي چهارگانه در ميزان تفريخ وجود نـداشت ‌‌(05/0)p < ، اما درصد تفريخ در تيمار 3 (53/7‌±‌/48 درصد) بيش از ساير تيمارها بود. همچنين ميانگين وزن لاروهاي توليد شده در تيمار 3 (‌/4‌±‌14/101 گرم) نسبت به لارو ساير تيمارها بيشتر و داراي اختلاف معني دار با تيمارهاي 1 و تيمار 2 در سطح 5 درصد خطا (05/0‌)p < بود. تعداد لارو در گرم تيمار 3 (48 عدد در گرم) نسبت به ساير تيمارها كمتر اما فاقد اختلاف معني‌دار بود ‌(05/0.(p < نتيجه گيري نهايي: با توجه به نتايج مي توان گفت كه تاسماهي ايراني در مرحله انكوباسيون با شرايط تاريكي مطلق سازگاري بيشتري دارد. بنابراين براي دستيابي به لاروهاي با كيفيت و كميت بيشتر، ايجاد شرايط تاريكي در دوره انكوباسيون ضروري است.‌

BACKGROUNDS: The Persian Sturgeon (Acipenser Persicus) is an indigenous and most populous sturgeon in the southern coasts of the Caspian Sea. Nowadays, their numbers are decreasing due to certain problems that are affecting their early life. OBJECTIVES: The aim of this study was to take up the optimal photo period in hatching stage of wild Persian sturgeon eegs. METHODS: One female (weight of 38kg and length of 178cm) and one male (weight of 15kg and length of 145cm) spawner of Persian Sturgeon were selected with the female the male having a after fertilization there were 3 kg of eggs (with a 92% fertilization rate). The fertilized eggs were transferred to 12 boxes of Youshchenkovʹs incubators with different lighting treatments as follows: control treatment (12 hrs of light and 12 hrs of darkness); treatment one (8hrs of light and 16 hrs of darkness); treatment two (24hrs of light); and, treatment three (24hrs of darkness); considered 3 replications for each treatment. Thick aluminum foil was applied to create a dark condition for each incubator box. Statistical analysis was done using ANOVA test followed Tukeyʹs test. RESULTS: The results showed no significant difference for the hatching rate in the four different treatments (p > 0.05), but, the hatching rate in treatment three was higher when compared with the other groups (48.65±7.53%). The results also showed that the mean weight of larvae in treatment three was more than the other ones (101.14±4.25g). In treatment three, the number of larvae per gram was less than the other treatments (48 per gram), with no significant difference (p > 0.05). CONCLUSIONS: It can be concluded that in the incubation stage, Persian Sturgeon (Acipenser Persicus) is more adaptable to darker conditions, hence providing dark conditions in the incubation period is necessary to obtain a larger quantity of high quality larvae.