استراتژي تحقيق پديدار‌شناسي

Phenomenological Research Strategy

پديدار‌شناسي مي‌تواند به عنوان يك استراتژي تحقيق مطرح شود. هدف نوشتار حاضر، تبيين پديدارشناسي در قالب يك استراتژي تحقيق و در اصل به عنوان يك ابزار پژوهشي است. همانند هر استراتژي تحقيق ديگري، پديدارشناسي نيز در موضع ابزار پژوهش، مراحلي دارد كه محقق را در جريان تحقيق از ابتدا تا انتها هدايت مي‌كند. سه گام اساسي آن بر اساس نظر هوسرل عبارت‌اند از: اپوخه (تعليق)، ايديسيون (تقليل‌گرايي) و همدلي. بر اساس تلاش موستاكاس و تبديل آن به هفت گام متوالي و عملياتي، محقق قادر خواهد بود تا اين ابزار پژوهش را در جريان تحقيق خويش به كار بندد. از آنجا كه سابقه مشخصي در خصوص كاربست اين استراتژي تحقيق در داخل كشور موجود نيست، در پايان بحث، امكان و مطلوبيت بكارگيري آن به عنوان الگويي براي تحليل تجارب بررسي مي‌شود تا به مثابه فتح بابي براي مطالعات بيشتر پديدارشناسي قرار گيرد.

Phenomenology can be considered as a research strategy. The aim of this text is to explain phenomenology in the form of a research strategy as a research tool. Just as any other research strategy, phenomenology guides the research process through all the phases. The basic three steps according to Husserl: 1. epoche (suspension) 2. idision (reductionism) and 3. empathy. Based on the Moustakasʹ attempt to expand it to sever consecutive and operational steps, the researcher will be able to employ this research tool in his investigation. Since, there is not a certain application of this research strategy in the country, the possibility and desirability of it as a model will be discussed. This may open up new grounds for further research in phenomenology.