مقايسه كارآيي نسبت هاي مالي مبتني بر روش نقدي و روش تعهدي در پيش بيني درماندگي مالي شركت هاي پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

Comparing The Efficiency of Financial Ratios Based on Cash and accruals in Financial Distress Forecasting in Tehran Stock Exchange Listed Companies

با گسترش روز افزون شركت هاي سهامي و پديدار شدن بحران هاي مالي شديد در ابعاد خرد و كلان اقتصادي، مالكان و ذينفعان مختلف بنگاه ها به دنبال ايجاد پوشش و سپري براي مصون كردن خود در مقابل اين گونه مخاطرات بوده اند و اين موضوع آن ها را به استفاده از مدل هاي مناسب پيش بيني كننده براي ارزيابي توان مالي شركت ها حساس و آگاه نموده است. در اين پژوهش نسبت هاي نقدينگي استخراج شده از صورت جريان وجوه نقد و نسبت هاي مالي مبتني بر ترازنامه و سود و زيان حاصل از ساير صورت هاي مالي به منظور پيش بيني درماندگي مالي شركت ها مورد بررسي قرار گرفته است. بدين منظور با استفاده از مدل رگرسيون لوجيت و مدل تحليل مميزي تعداد 27 شركت ورشكسته و 27 شركت غير ورشكسته مشابه، طي سال هاي 1380 تا 1386 مورد آزمون قرار گرفته است. نتايج ارزيابي حاكي از كارايي بيشتر نسبت هاي مالي مبتني بر ترازنامه و سود و زيان در مقايسه با نسبت هاي مالي مبتني بر صورت جريان نقدي است.

By developing publicly owned corporations and creating severe financial distress in micro and macroeconomic aspects, owners and other stockholders of entities have been looking for an immune themselves in such risks and this subject have been informed them for using the suitable models for assessing of financial solvency. In this article, financial ratios from cash flow statements and financial ratios from the other financial statements are examined. So, the logistic and discriminate analysis models for 27 bankruptcies and non - bankruptcy companies are tested during 2001 to 2007. The result shows that financial ratios of balance sheet and income statements are comparably more efficient than financial ratios from cash flow statement.