مولفه‏هاي جهاني‏شدن اسلامي

The Constituents of Islamic Globalization

اگر جهاني‏شدن به معناي نگريستن به جهان به عنوان يك كل باشد و همه انسان‏ها را به عنوان اعضاي جامعه بشري بدانيم، جهاني‏شدن اسلامي به معناي تامّل در جهان به عنوان يك هستي واحد و نگريستن به بشريت به عنوان بندگان خدا و اعضاي يك پيكره واحد است. چنين نگاهي به انسان و جهان، مولفه‏هاي جهاني‏شدن اسلامي را شكل مي‏دهد كه بررسي آن، مسيله اين نوشتار است كه به روش تحليلي و استدلالي تدوين يافته است. هدف پژوهش بيان بررسي اجمالي رابطه اسلام و جهاني‏شدن از منظر انديشمندان غربي است كه با اشاره به مباني نظري جهاني‏شدن غربي، امتيازات جهاني‏شدن اسلامي را در قالب مولفه‏هايي مانند آرمان‏گرايي، توحيدمحوري، فطرت‏گرايي، عدالت‏خواهي، اجتهادمحوري، علم‏گرايي، باور به حكومت جهاني واحد، دعوت‏محوري و جهادگرايي نمايان سازيم.

If globalization means viewing the world as a whole and all people are members of one human society, then Islamic globalization means observing the world as a single entity and being Godʹs servants the people are members of one big community. This view of man and world helps to crystalize the constituents of Islamic globalization which is the subject of inquiry of the present paper which uses an analytical-deductive method. It briefly explains the relationship between Islam and globalization from western scholarsʹ viewpoint and then, pointing to the theoretical principals of the western type of globalization, it points out to the advantages of Islamic globalization represented in a number of constituents, including idealism, monotheism-centredness, emphasis on innate nature, justice seeking, ijtihad–orientation, tendency to knowledge, belief in one global government, invitation-centredness and tendency to jihad.