توصيف ژنتيكي دو جمعيت اسب تركمن ايراني مناطق تركمن صحرا و تركمن جرگلان با استفاده از نشانگرهاي ريزماهواره

Genetic Characterization of Two Iranian Turkoman Horse Populations from Turkoman Sahra and Turkoman Jergelan Regions Using Microsatellite Markers

در اين تحقيق، تنوع ژنتيكي دو جمعيت اسب تركمن ايراني مناطق تركمن صحرا و تركمن جرگلان با استفاده از پنج نشانگر ريزماهواره‌ براي مقايسه سطوح چند شكلي و درك روابط بين آنها مورد بررسي قرار گرفت. تمام جايگاه‌ها در دو جمعيت از تعادل هاردي- واينبرگ انحراف معني داري را نشان دادند. متوسط تعداد آلل در جمعيت تركمن صحرا و تركمن جرگلان به ترتيب 4 و 6/3 آلل بوده و از 3 آلل در جايگاه HMS1 مربوط به جمعيت تركمن جرگلان تا 6 آلل در جايگاه ASB2 مربوط به جمعيت تركمن صحرا متغير بود. جايگاه AHT4 در دو جمعيت فاقد چند شكلي بود. ميانگين هتروزيگوسيتي مشاهده شده و مورد انتظار به ترتيب 366/0 و 668/0 در جمعيت تركمن جرگلان و 316/0 و 685/0 در جمعيت تركمن صحرا بود. ميانگين هتروزيگوسيتي مشاهده شده كمتر از هتروزيگوسيتي مورد انتظار در دو جمعيت مويد همخوني بالاي ناشي از آميزش هاي كنترل نشده مي باشد. فاصله ژنتيكي Nei بسيار كم (0647/0) برآورد شده بين دو جمعيت‎ مي تواند به دليل بنيان ژنتيكي مشترك و منشا نژادي يكسان آنها و همچنين جريان ژني موجود بين دو منطقه راز و تركمن صحرا باشد.

This study compares diversity patterns of five microsatellite (SSR) markers in two Iranian native horse populations (Turkoman sahra and Turkoman Jergelan) to infer relationships between them and to compare levels of their polymorphism for use in conservation efforts. Two populations across microsatellite loci had significant deviations from Hardy-Weinberg equilibrium. Average number of alleles were 3.6 and 4 in Turkoman Jergelan and Turkoman sahra, respectively, varying from 3 (HMS1) in Turkoman Jergelan to 6 (ASB2) in Turkoman sahra. AHT4 locus was monomorph in two populations. Average observed and expected heterozygosity was 0.366 and 0.668 for Turkoman Jergelan and 0.316 and 0.685 for Turkoman sahra, respectively. The lower observed rather than expected heterozygosity confirms high inbreeding level in two populations. Estimates of Nei’s Genetic distance showed a low distance (0.0647) between two populations which may be caused by their common ancestor, genetic substructures and gene flow occurrence in Raz and Turkeman sahra regions.