شكاف كيفيت برنامه آموزشي مشاوره پيش از ازدواج از ديدگاه زوجين مراجعه‌كننده به مراكز پيش از ازدواج تحت پوشش دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي درسال1389

Quality gap in premarital education & consultation program in the health centers of Shahid Beheshti Medical University

سابقه و هدف: شركت در برنامه آموزش و مشاوره قبل از ازدواج، ممكن است اولين تماس زوجين با نظام سلامت باشد. درك و رضايتمندي آنها از اين خدمت، نقش موثري در ادامه استفاده از خدمات بهداشتي خواهد داشت. هدف از اين مطالعه، تعيين شكاف در كيفيت برنامه آموزشي مشاوره پيش از ازدواج، از ديدگاه زوجين مراجعه‌كننده به مراكز مشاوره پيش از ازدواج دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي درسال 1389 بود. مواد و روشها: در يك مطالعه توصيفي-مقطعي، 1200 نفر از زوجين شركت‌كننده در مراكز آموزشي مشاوره پيش از ازدواج با نمونه‌گيري غير تصادفي، انتخاب و با استفاده از پرسشنامه SERVQUAL مورد بررسي قرار گرفتند. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه 18 و با كمك آزمونهاي ويلكاكسون، تي مستقل، آناليز واريانس و توكي مورد تجزيه و تحليل قرارگرفتند. ميزان p-value براي معني‌دار شدن از نظر آماري، كمتر از 05/0 در نظر گرفته شد. يافته‌ها: ميانگين سن زوجين 8/4± 5/25 سال بود. 8/65% آنها زن و 2/34% مرد بودند. 5/56% شركت‌كنندگان، تحصيلات ديپلم و يا بالاتر از ديپلم داشتند. بين كيفيت خدمت مورد انتظار و خدمت دريافت شده، شكاف منفي (1/0-) وجود داشت. بيشترين شكاف كيفيت در بُعد تضمين (23/0-) و كمترين شكاف در بُعد همدلي (04/0-) بود. بين ميانگين امتياز شكاف كيفيت و جنسيت و همچنين سابقه شركت در كلاس، تفاوت آماري معني‌دار وجود نداشت ولي در سطوح مختلف تحصيلي، تفاوت آماري معني‌دار مشاهده شد (001/0p < ). نتيجه‌گيري: با توجه به شكاف منفي بين خدمت مورد انتظار و خدمت دريافت شده، نظام سلامت بايد در ارتقاي كيفيت برنامه آموزش و مشاوره قبل از ازدواج، انتظارات زوجين را در نظر بگيرد.

Background and Aim: Attendance in pre-marital education and counseling program may be the couple’s first encounter with the health care system. Their perception and satisfaction of this program would play critical role in further use of health services. The purpose of this study was to identify the quality gap of pre-marital education and counseling program from viewpoint of couples referring to premarital counseling centers of Shahid Beheshti University of Medical Sciences in 2010. Materials and Methods: In a descriptive cross-sectional study, a total of 1200 couples attending in premarital counseling centers were selected with non random sampling method and studied using SERVQUAL questionnaire. Data were analyzed with Wilcoxon, independent t-test, analysis of variance, and Tukey tests using SPSS version 18. Results: The mean age of couples was 25.5±4.8 years, 65.8% of subjects were women and 34.2% were men. 56.5% of the couples had high school diploma or higher. There was negative service quality gap (-0.1) between expected and received services. The most service quality gap was in assurance dimension (-0.23) and the least was in empathy dimension (-0.04). There was no significant difference between gap score mean, gender, and history of participation in premarital counseling classes, but there was significant difference in gap score between different education levels (p > 0.001). ‍Conclusion: Regarding to negative gap between received and expected service; health care system should consider the couples’ expectation to improve the quality of premarital education and counseling program.