اصل آزادي دفاع در دادرسي مدني

The Principle of Liberty on Defense in Civil Trial

اصل بر آزادي در دفاع است. اين اصل دو اثر دارد : حق دفاع از خود به طور شخصي، بدين معنا كه متداعيين مي توانند خود از خويش دفاع كنند و حق انتخاب آزادانه وكيل مدافع، بدان معنا كه طرفين دادرسي اصولا در انتخاب مدافع آزادي دارند. هر يك از آثار اين اصل در حقوق ايران با تحديداتي مواجه شده است كه در اين مقاله بررسي مي شوند. برخي از اين محدوديت ها ناظر به چگونگي حضور وكيل دادگستري به جاي متداعيين در دادرسي مدني و الزامي بودن يا نبودن حضور وي است. آزادي انتخاب وكيل مدافع نيز با محدويت هايي همچون ممنوعيت خوانده از انتخاب وكيل سابق يا كنوني خواهان در همان پرونده، ممنوعيت قبول وكالت عليه موكل، ممنوعيت وكالت در فرض وجود قرابت ميان دادرس و وكيل و زوجه وي و سرانجام ممنوعيت هاي ناشي از حدود درجه وكلا مواجه شده است.

Liberty on defense is a principle which has two effects: the right of defense personally and the right of free choices of defender. These two effects have two clear meaning. First means that the parties can defend themselves personally and the second means that they can choose their defender freely. There are some restrictions on those two results that we would analyze respectively in this article. Some of them are restrictions that seem the way of lawyer’s presence in the court and his facultative or mandatory presence. Free choise of defender has met also other restrictions that are known as forbidden: defendant cannot choose claimants ex or current lawyer as his lawyer in same case and ban of advocate acceptance versus the client and ban of advocate acceptance in case of relativity existence between judge and lawyer or his/her spouse and finally limitation by the cause of lawyers degree.