ارتداد و احكام مربوط به آن در فقه

Apostasy and its Laws in Jurisprudence

«ارتداد» يكي از پديده‌هاي شوم در زندگي فرد مسلمان است و منظور از آن، بازگشت از ايمان به كفر مي‌باشد. مرتد، اصلي از اصول دين و حكمي از احكام ضروري دين را بعد از اقرار و پذيرش انكار مي‌كند. اگر پدر و مادر شخص و يا يكي از آن دو مسلمان باشند و فرزند آن‌ها بعد از بلوغ، به اسلام مقر باشد و بعد، از اسلام برگردد، «مرتد فطري» است. اگر كسي كه مسلمان زاده نيست بعد از بلوغ، اسلام را بپذيرد و سپس از اسلام برگردد، او را «مرتد ملي» مي‌گويند. مرتد فطري اگر مرد باشد، با وجود شرايط خاص متحمل عقوبت‌هاي ويژه و اعدام مي‌شود؛ اما به مرتد ملي و بانوان مهلت توبه مي‌دهند. مقاله حاضر بعضي از احكام مرتدين و نيز حكمت شدت عمل در مقابل اين افراد را بررسي نموده است

One of the worst phenomena in a Muslim’s life is apostasy. An apostate has renounced the faith and denies the principles and precepts of religion after accepting it. If either parent or both are Muslims and their child accepted Islam after his maturity, but he denied it later, he/she is called a natural apostate. However, if a person was born to a non-Muslim family and converted to Islam after his maturity, later rejects the religion is called a community apostate. If natural apostate is a man under certain circumstances must be penalized with death, but the penalty for the community apostate and women is life imprisonment in order to repent. In this article, some provisions relating to apostasy in Islamic law along with the reason of such severe punishment are discussed.