عنوان مقاله :
بررسي و توصيف چگونگي كاربرد و ادراك صورت هاي اشاري
عنوان فرعي :
A Survey and Description of Deictic terms Usage and Understanding in the language of blind Persian speakers
پديد آورندگان :
استاجي ، اعظم نويسنده گروه زبان شناسي-دانشگاه فردوسي مشهد Estaji, A , منفرد، نرجس نويسنده Monfared, Narjes
اطلاعات موجودي :
دوفصلنامه سال 1390 شماره 5
چكيده فارسي :
چكيده
در اين مقاله، كاربرد صورت هاي اشاري فارسي را در ارتباط زباني فرد نابيناي مطلق و فرد بينا، ازديدگاهي صرفاً زبانشناختي بررسي كردهايم. بدين منظور، نخست، صورت هاي اشاري و انواع آن را معرفي كردهايم. صورت-هاي اشاري بهعنوان ابزاري زباني، كاربردهاي بسياري دارند؛ زيرا در تعامل زباني فرد نابينا و بينا، قطعاً يكي از دو طرف مكالمه، حس بينايي ندارد و مسيله نابينايي، بر ارتباط زباني بين آنها بهويژه در كاربرد صورت هاي اشاري اثر ميگذارد. بر اين اساس، در پژوهش حاضر، براي تفكيك صورت هاي -اشاري با مصداق عيني از صورت هاي اشاري با مصداقي غيرعيني، از دسته-بندي لوينسون (1983) درباره انواع صورت هاي اشاري استفاده كرده ايم و پساز پنج ماه مشاهده و مصاحبه با پنج نابيناي تحصيل كرده، صورتهاي -اشاري فارسي را در ارتباط زباني فرد نابيناي مطلق و فرد بينا و نيز مشكلات احتمالي در برقراري ارتباط فرد نابينا با بينا را توصيف كردهايم. نتايج اين بررسي ها نشان ميدهد كه ادراك تمام صورت هاي اشاري مكاني و برخي صورتهاي اشاري شخصي، اجتماعي و زماني داراي مصداق هاي عيني، ازجهاتي براي مخاطب نابينا مشكل ساز است و او براي كاربرد اين صورت-هاي اشاري، لزوماً بايد به وسيله قوه لامسه يا شنوايي، مواردي را كه بدانها اشاره مي شود، از پيش شناسايي كرده باشد. به دليل محدوديت هايي كه در اين زمينه و بهويژه در شناسايي اشيا جديد وجود دارد، فرد نابينا براي ارجاع به اشيا پيرامونش، از صورت هاي اشاري، كمتر استفاده مي كند.
چكيده لاتين :
Abstract
The present paper is to study the usage of Persian deictic terms in the language relation of whole-blind and seeing people from a pure linguistic viewpoint. To do this, dectic terms and their types are firstly presented. Deictic terms as language instrument, have several usages. Because in a language communication between blind and seeing people, one of them has certainly no visual sense and blindness affects language relationship between them, especially usage of dectic terms. On this basis and in order to separate objective deictic terms from non-objective ones, Levinson (1983) category about types of deictic term is used in this paper. Moreover, the Persian deictic terms in language relation between whole-blind and seeing people and potential problems in this regard is described after a 5-month observation of 5 educated blinds. This study shows that all spatial deictic terms, some objective personal, social and temporal deictic terms create problems for blind listener in some aspects. Furthermore, the blind needs to have prerecognized the referent items by touching or listening sense. Since there are some limitations in this regard and specially in recognizing new objects, the blind prefers to less refer its around objects using deicitic terms.
اطلاعات موجودي :
دوفصلنامه با شماره پیاپی 5 سال 1390
كلمات كليدي :
#تست#آزمون###امتحان