داستانك در حكايتهاي قابوسنامه و تطبيق آن با مينيماليسم

“Short story in Qaboosnameh anecdotes and their comparison with minimalism”

كمينه‌گرايي يا مينيماليسم جنبش يا سبكي ادبي است كه ويژگي اصلي آن كاهش مفرط محتواي اثر به حداقل عناصر ضروري است. اين سبك كه خاستگاهش مغرب زمين و موجد اصلي پيدايي آن جنبش فرماليسم است، نتيجه تسلط تكنولوژي بر دنياي كنوني است. پيامد اين جنبش هنري، رواج داستان بسيار كوتاه، با دو ويژگي كم‌حجمي و سادگي است. نويسندگان اين سبك با حفظ اصول ساختاري و فني داستان، به زباني ساده و با بكارگيري شگردهايي چون: مقدمه‌گريزي، بكارگيري مضمون يا تم جذاب، شكل دادن به داستان برپايه نقل، گفتگو و روايت، كاربرد واژه‌هاي ساده و جمله هاي كوتاه و صريح، سعي كرده اند داستانهايي موثر و ماندگار بيافرينند. گرچه بسياري از آثار ادبي كهن فارسي از اين ويژگي برخوردارند، اما كمتر از اين منظر بررسي شده اند. هدف از اين مقاله، درك ساختار حكايتهاي قابوسنامه با الگو قراردادن ويژگيهاي سبك مينيمال است. با اين هدف، بعد از مقدمه زمينه‌ها و علل گرايش به مينيماليسم و ويژگيهاي پربسامد آن ذكر شده است؛ سپس از مجموع حكايتهاي قابوسنامه، پنج حكايت با بيشترين وجوه تشابه، انتخاب شده و ويژگيهاي داستانهاي مينيماليستي جديد در حكايتهاي قابوسنامه تطبيق داده شده است. نتيجه به دست آمده اين است كه حكايتهاي قابوسنامه با داستانهاي مينيماليستي عصر جديد، شباهتهاي اساسي دارند.

Minimal disposition or minimalism is a literary movement or style, which its main characteristic is the extreme reduction in work’s content into minimal necessary elements. This style, which is originated from the west and formalism is the main creator for it, has been resulted from dominance of technology over the present world. The outcome of this artistic movement is prevalence of very short story with two characteristics: Terseness and simplicity. By observance structural and technical principles of story and with a simple language and adoption of some techniques like introduction- lamming, employing of attractive concept or theme, formation of story based on quotation, dialogue, and narration, application of plain terms and clear- cut short sentences, author have tried to characterize and create effective and viable stories. Although some of Persian ancient literary works possess such characteristic, but they have been less examined from this viewpoint. This essay is aimed at comprehending of structure of Qaboosnameh anecdotes by taking properties of minimalism style as exemplars. After introduction and by keeping this objective in mind, the platforms and reason for tendency toward minimalism and its most frequent characteristics have been mentioned; then among a group of Qaboosnameh anecdotes, five with most frequent simile states have been selected and the properties of modern minimalistic stories were compared within Qaboosnameh anecdotes. The result obtained from this survey signifies that Qaboosnameh anecdotes are basically similar to minimalistic stories in modern time.