بررسي عوامل موثر بر دلبستگي به محله مسكوني:مطالعه موردي شهر كرمان

Factors Influencing Neighborhood Attachment A Study Among Residents of Kerman

دلبستگي به مكان مسكوني مبيّن احساس تعلقي است كه افراد نسبت به محله مسكوني خود دارند. اين پيوندهاي عاطفي، به‌ويژه با خاطرات، تجربيات و حوادث مهم زندگي اشخاص مرتبط است. دلبستگي به محيط‌هاي مسكوني از آن رو اهميت دارد كه عمل جمعي را تسهيل مي‌كند، مشاركت سازماني را افزايش مي‌دهد، سرمايه‌گذاري را تشويق مي‌كند و فرصت مناسبي جهت رشد و توسعه اجتماعي محلات مسكوني فراهم مي‌سازد. تحقيق حاضر با بهره‌گيري از الگوي نظام‌مند، مفهوم ارزش كاربري محله مسكوني و نظريه بي‌سازماني اجتماعي، به مطالعه دلبستگي به محله مسكوني مي‌پردازد و علل آن را مورد بررسي قرار مي‌دهد. اين تحقيق از نوع پيمايشي است كه در آن با استفاده از شيوه نمونه‌گيري خوشه‌اي چند مرحله‌اي با 320 نفر از افراد بالاي بيست‌سال، ساكن در مناطق مسكوني شهر كرمان مصاحبه شده است كه از بين آن‌ها، اطلاعات 300 پرسش‌نامه مورد تجزيه و تحليل قرار گرفته است. يافته‌ها نشان داد كه متغيرهاي پيوندهاي اجتماعي محلي، دسترسي به امكانات و تسهيلات، احساس امنيت و نظم اجتماعي، اثرات معني‌داري بر دلبستگي به محله مسكوني دارند. همچنين، تاثير غير مستقيم متغير مدت اقامت كه از طريق پيوندهاي اجتماعي محلي صورت مي‌گيرد، بيش از تاثير مستقيم آن بر متغير وابسته است. در مجموع، نتايج تحليل رگرسيون نشان مي‌دهد كه متغيرهاي اصلي تحقيق 59 درصد از تغييرات دلبستگي به محله مسكوني را تبيين كرده‌اند.

Attachment to the place of residence indicates a feeling of belonging that individuals tend to have about their residential neighborhood. These affective bonds are especially related to the memories, experiences and significant events in a person’s life. The attachment to the place of residence is significant because it facilitates the collective action, increases the organizational participation, encourages the investment and creates proper opportunities for growth and social development of the residential neighborhoods. The present study, through utilization of a systemic model, a concept of neighborhood use-value, and social disorganization theory, examines attachment to the place of residence and its causes. This is a survey research through which 320 persons above 20 years of age residing in the residential areas of Kerman city have been interviewed through multistage cluster sampling method. The data extracted from 300 questionnaires was analyzed. The findings indicate that variables of local social bonds, accessibility to facilities and recreations, feeling security and social order exert significant effects on attachment to a neighborhood. The path analysis also indicates that the indirect effect of variable of length of residence exerted through the local social bonds is more than its direct effect. In sum, the results of multiple regression indicate that the main variables of research explain 59 percent of the variances of the dependent variable.