بررسي پلي‌مورفيسم ژنوم ميتوكندريايي ماهي سوكلا Rachycentron canadum در آبهاي شمالي خليج فارس و درياي عمان

Investigation on Polymorphism of mitochondrial genome in Cobia fish Rachycentron canadum in the northern waters of the Persian Gulf and Oman Sea

سابقه و هدف: به دليل ارزش غذايي ماهي سوكلا و اهميت آن از نظر رشد سريع در شرايط پرورشي و ارزش تجاري قابل توجه و نيز فقدان پيشينه مطالعاتي كافي، در اين پژوهش پلي‌مورفيسم ژنومي اين گونه در آبهاي جنوبي كشور در سال 1389 بررسي گرديد تا تنوع ژنتيكي و ميزان آن در درون و مابين جمعيتهاي احتمالي مشخص گردد. مواد و روشها: تحقيق به روش Cross sectional و بر روي 120 نمونه ماهي سوكلا انجام گرديد كه از آبهاي چهار منطقه سيستان و بلوچستان، هرمزگان، بوشهر و خوزستان به صورت تصادفي جمع‌آوري شده بودند. براي اين منظور، 2 گرم از بافت باله هر ماهي جدا گرديد و درون ميكروتيوب‌هاي 2 ميلي‌ليتري حاوي اتانول به آزمايشگاه انتقال يافت. استخراج DNA به روش فنل كلروفرم و بررسي پلي‌مورفيسم ژنومي با استفاده از روش PCR-RFLP انجام گرديد. در اين روش، محصول PCR ژن ميتوكندريايي سيتوكروم اكسيداز I، با استفاده از 6 آنزيم برشي Restriction Enzyme) يا (Cutting Enzyme مورد هضم آنزيمي قرار گرفت. يافته‌ها: در اين تحقيق محصول PCR ژن CoI، به طول 1060 جفت باز به دست آمد و 6 جايگاه پلي‌مورفيك بررسي گرديد، ليكن الگوي الكتروفورز محصولات هضم آنزيمي، در تمام نمونه‌ها هم‌‌شكل (مونومورف) بود و پلي‌مورفيسم (چندشكلي) مشاهده نگرديد. نتيجه‌گيري: به طور كلي عدم تنوع ژنتيكي و يا كاهش قابل توجه آن بين ماهيان، در مناطقي كه امكان مهاجرت و جابجايي آنها از منطقه‌اي به منطقه ديگر (جريان ژني) وجود دارد، گزارش گرديده است. ماهي سوكلا نيز كه ماهي مهاجر است، به دليل عدم وجود موانع فيزيكي و زيستي مي‌تواند در سراسر خليج فارس و درياي عمان مهاجرت نمايد. بر اين اساس، عدم مشاهده پلي‌مورفيسم در جمعيت ماهي سوكلاي آبهاي شمالي خليج فارس و درياي عمان در پژوهش حاضر، ممكن است دور از واقعيت نباشد. بديهي است استفاده از ساير نواحي ژني و تعداد نمونه‌ها و آنزيم‌هاي بيشتر مي‌تواند نتايج دقيق‌تري را نشان دهد.

Background and Aim: Given the nutritious value of Cobia and its importance in terms of rapid growth in cultural conditions and noticeable commercial value, along with lack of sufficient literature in this regard, this study was run to investigate genomic polymorphism of this species in southern waters of Iran in 2010. The study aimed at enlightening genetic variation and determining its rate inside and between probable populations. Materials and Methods: This cross sectional study was carried out on 120 specimens of Cobia which were randomly obtained from four southern Iranian provinces. Two-gram cuts of fin tissue of each fish were transferred to the laboratory in 2 ml microtubes containing ethanol. DNA was extracted by Phenol-chlorophorm method and genomic polymorphism investigation was carried out by PCR-RFLP method. In this method, PCR product of COI mitochondrial gene were enzymatic digested using 6 Restriction Enzymes. Results: PCR product of mitochondrial gene COI was obtained in length of 1060 base pair and 6 polymoiphic sites were investigated. But electrophoresis patterns of enzymatic digestion products were monomorphous in all samples and no polymorphism was observed. ‍Conclusion: Lack of genetic diversity or its noticeable decrease in regions where fish can freely migrate and move between two regions has been reported. Due to lack of physical and biological obstacles Dobia is able to migrate to all parts of the Persian Gulf and Oman Sea. Therefore, lack of polymorphism in the studied Cobia population seems to be logical. Future studies with larger samples and more enzymes from other genetic regions are recommended.