هدفگذاري تورم در اقتصاد ايران: بررسي پيش شرط‌ها با توجه به مكانيزم اشاعه پولي

Inflation Targeting in Iranian Economy: Investigation Prerequisites Regarding Monetary Transmission Mechanism

هدف‌گذاري تورم به عنوان يك چارچوب سياست پولي مستلزم وجود پيش شرط‌هايي است كه موفقيت آن‌را تضمين نمايد. اين تحقيق درتلاش است تا آمادگي اقتصاد ايران راجهت پذيرش اين چارچوب سياست‌گذاري بررسي نمايد. بررسي‌هاي مربوط به وجود ابزارهاي بالقوه براي كنترل تورم نشان مي‌دهد كه اگر چه در كوتاه‌مدت مي‌توان از نرخ ارز به عنوان ابزاري براي كنترل تورم استفاده كرد، ليكن اتكا و استفاده بيش از حد از آن در نظام هدف‌گذاري تورم توصيه نمي‌شود. تعيين دستوري و تاثيرگذاري ناچيز نرخ سود برمتغيرهاي هدف اقتصادي باعث مي‌شود تا مقامات پولي نتوانند عملاً از آن به عنوان ابزار استفاده كنند. تاثير عرضه پول بر قيمت‌ها دركوتاه‌مدت ناچيز و در ميان مدت ملايم است، در حالي كه بيشترين اثر آن در بلندمدت ظاهر ميشود. بنابراين با توجه به دوره مورد نظر در هدف‌گذاري تورم كه حدود دو سال است ابزار خيلي موثري قلمداد نمي‌شود.

Inflation targeting as an monetary policy framework, requiring some prerequisites to warrant its prosperity. This research tends to investigate the applicability of inflation targeting to Iranian economy. Our findings on the existence of potential monetary policy instruments in order to control the inflation indicate that exchange rate can be used in short term, but the over-emphasis and over dependency on it, is not suggested in inflation targeting. Deposit rates are officially determined not based on economic conditions, and had negligible effect on economic variables, so using the depositʹs rates as an instrument to control the inflation is impossible. The effects of money supply on the price level in the short- term is low, in the mid-term is moderate, and its maximum effect revealing in the long- term; thus the money supply cannot be used as a very effective instrument of monetary policy, for the proper time horizon in inflation targeting framework is approximately two years.